De relatie tussen elektrische drempel en efficientie van stimulatiecatheters bij brachiaal plexus blok voor cuff repair of stabiliteitsherstel van de schouder.

Perifere zenuwblokkades (PZB) worden steeds vaker gebruikt in de
anesthesiologie. PZB*s hebben minimaal effect op vitale functies en
postoperatieve pijncontrole is prima. Bij langdurige matige tot ernstige
postoperatieve pijn is het gewenst om een continue blokkade toe te passen in de
vorm van een katheter in plaats van een single shot blok te zetten.
Zenuwstimulatie, eventueel in combinatie met echo, is de meest gebruikte manier
om de naaldpunt voor de blokkade zo dicht mogelijk bij de zenuw te brengen. Dan
kan blind een katheter opgevoerd worden tot 5cm voorbij de naaldpunt.
Stimulatiekatheters kunnen worden opgevoerd tijdens het stimuleren van de punt
van de katheter. Hierdoor kan de plaatsing van de katheter worden gevolgd, en
zo nodig bijgestuurd, doordat men ziet of de katheter bij de zenuw blijft
liggen of dat deze daarvan weg beweegt. De literatuur is er niet eenduidig over
of stimulatiekatheters beter zijn dan niet-stimulatiekatheters. Ze zouden
effectiever werken doordat ze preciezer geplaatst kunnen worden, wat
postoperatieve pijncontrole verbetert. Het kost echter meer tijd om de katheter
te plaatsen. Aangezien ze duurder zijn is het uitzoeken van dit probleem niet
alleen belangrijk voor betere patiëntenzorg, maar ook vanuit economisch
oogpunt. Om te meten of het dichter bij de zenuw plaatsen met een
stimulatiekatheter effectiever is dan het blind opvoeren van de katheter, met
het risico dat deze van de zenuw weg beweegt, willen we onderzoeken of er een
relatie bestaat tussen de minimale elektrische stroom (op de punt van de, blind
5cm opgevoerde, stimulatiekatheter) die nodig is om een motorische respons op
te wekken en de effectiviteit van de PZB katheter.

Aantonen of er een relatie bestaat tussen de minimale elektrische stroom op de
punt van de stimulatie katheter die nodig is om een motorische respons op te
wekken en de effectiviteit van de PZB katheter

Patiënt voorlichting gebeurt tijdens de preoperatieve screening. Informed
consent wordt voor opname verkregen door de onderzoekers. Preoperatief wordt
door middel van zenuwstimulatie en in-plane echogeleiding de brachiale plexus
opgezocht. De katheter wordt vervolgens 5cm opgeschoven door de punt van de
naald in het interscalene gebied door ervaren anesthesiologen (RS, NJ). De
minimale elektrische stroom die nodig is om motorische respons op te wekken, in
de musculus deltoideus, biceps of triceps, wordt genoteerd. De observator (KS)
van motorische respons is geblindeerd voor de elektrische stroom. Brachiaal
plexusblok wordt gegeven door 20 mL ropivacaine 0.75% gefractioneerd op te
spuiten. Door de dosis gefractioneerd te geven wordt het risico op systemische
toxiciteit geminimaliseerd. Tijd is T0 als de oplaaddosis is gegeven. Één uur
na toediening van de oplaaddosis (T = 1) wordt een continue infusie met
ropivacaine 0.2% 8 mL/h aangesloten op de brachiaal plexuskatheter tot T=24.
Postoperatief bij aankomst van de patiënt op de uitslaapkamer wordt een PCA
morfine pomp aangesloten op het infuus. Patiënten krijgen preoperatief
instructie over de PCA morfine pomp. Zij worden geïnstrueerd om pijnscores (NRS
0-10) op of onder NRS 3 te houden. De operatie zal onder algehele anesthesie
plaatsvinden met propofol, remifentanil en een lanrynxmasker voor de luchtweg.
Als T=24 wordt de katheter verwijderd en de PCA-pomp uitgelezen door de
onderzoeker (KS) en het totale aantal gevraagde en ontvangen bolussen morfine
genoteerd.

Niet van toepassing.