Het voorspellen van stralingsge*nduceerde longschade aan de hand van de dosisverdeling en tumorlocatie: een pilot studie

Radiotherapie is gebaseerd op het zoeken van het optimum tussen maximale tumor
controle en een acceptabele kans op het ontstaan van bijwerkingen. In het geval
van radiotherapie bij longkanker is het zo dat het voorspellen van het risico
op stralingsge*nduceerde longschade gebruik makende van dosis volume parameters
op dit moment beperkt mogelijk is. Als gevolg hiervan wordt een deel van de
patienten met een dosis behandeld die lager is dan dat zij potentieel zouden
kunnen verdragen.

Deze studie moet meer duidelijkheid verschaffen over de relatie tussen de
dosisverdeling en tumor locatie en het ontstaan van
longdichtheidsveranderingen. In de studie zal een nieuwe methode van
longdichtheidsmeting met behulp van CT getest worden. De verkregen resultaten
zullen vervolgens geïncorporeerd worden in de huidige voorspellingsmodellen.
Als hiermee de voorspelling verbeterd kan worden, is het mogelijk om in
bepaalde gevallen een hogere dosis te geven met een hogere kans op curatie, met
een acceptabele kans op bijwerkingen.

Onderzoeken of het mogelijk is om de nieuw ontwikkelde methode om
longdichtheden te meten met behulp van de CT-scan toe te passen in een kleine
patiëntengroep. Hierbij wordt de relatie tussen longdichtheidsveranderingen na
(chemo)radiotherapie en de dosisverdeling en tumorlocatie onderzocht.

Het betreft een obervationele pilot-studie.

Patiënten zullen, zoals gebruikelijk bij de voorbereiding van radiotherapie,
een plannings-CT-scan van de thorax ondergaan. Indien patiënten deelnemen aan
de studie wordt de plannings-CT-scan uitgebreid met één extra serie, namelijk
de blanco CT-scan met maximale inspiratie. In de follow-up zal in het kader van
de studie een blanco CT-scan met maximale inspiratie 6-24-52 weken na
bestraling gemaakt worden. Deze worden op de afdeling radiotherapie gemaakt en
vallen samen met de reguliere follow-up bezoeken aan de behandelend
radiotherapeut, waardoor er géén extra ziekenhuis bezoeken noodzakelijk zijn.

De stralenbelasting als gevolg van de extra CT-scans in het kader van deze
studie bedraagt 40 mSv en is ten opzichte van de stralingsdosis (45.000-60.000
mSv) van de radiotherapie te verwaarlozen.