Neoadjuvante chemoradiatie bij patienten met een adenocarcinoom van de maag

Rationale: De incidencie van het maagacarcinoom neemt sinds 1930 af, al lijkt
er nu een min of meer stabiele situatie. In de Westerse wereld blijft zij
echter een belangrijke oorzaak van sterfte aan kanker. Dit is vooral te wijten
aan de uitgebreide fase waarin de tumor zich bevindt op het moment van
diagnostisering. De 5-jaars overleving in het vroege stadium is ongeveer 75% en
maar slechts 30% bij de uitgebreide tumoren met kliermetastasen. Ongeveer
70-80% van de patienten heeft reeds kliermetastasen bij de operatieve resectie
en 80% van de sterfte is gerelateerd aan het optreden van een lokaal recidief.
Door aanvullende radiotherapie en/of chemotherapie heeft men getracht de kans
op een lokaal recief en metastasen op afstand te bedwingen. Met deze
neoadjuvante chemoradiatie, dwz voorafgaand aan de operatieve verwijdering
hopen we de kans op een lokaal recidief verkleinen. Radiatie en chirurgie
leiden tot een verbeterde locoregionale controle terwijl chemotherapie het
effect van de radiotherapie versterkt en kunnen daarnaast de microscopische
laesies op afstand vernietigen. Daar postoperatieve radiotherapie slechts in
beperkte mate bijdragend is en vaak niet optimaal gegeven kan worden kiezen we
voor een preoperatieve benadering. Bijna alle radiotherapie trials combineren
de radiatie met chemotherapie als radiosensitizers. Preoperatieve
chemoradiotherapie leidt tot een down staging van de lokaal voortgeschreden
maagcarcinomen, hetgeen de kans op een curatieve resectie mogelijk vergroot.
Chemotherapie functioneert vaak als radiosensitiser en versterkt het effect van
de radiatie door double-stranded DNA breaks en remming van de DNA repair door
blokkade van de celcyclus in de G2/M fase. Recente studies tonen aan dat
Paclitaxel de activiteit van de radiatie doet toenemen bij het maagcarcinoom.

In deze feasibility en efficacy studie zullen we de toxiciteit en
verdraagzaamheid van de combinatie van preoperative chemoradiatie van
Paclitaxel 50mg/m2 en Carboplatin AUC 2 gegeven intraveneus op dag 1, 8,15, 22
and 29 in combinatie met 45 Gy (fracties van 1.8Gy) bij het locaal
voortgeschreden adenocarcinoma van de maag bestuderen, waarbij tevens gekeken
wordt naar de effectiviteit van deze gecombineerde behandeling.

Type: Intervention studie

Design: Non-Randomized, Open Label, Uncontrolled, Multi Group Assignment study

De interventie die plaatsvindt is de toepassing van de neoadjuvante chemoradiatie. Vergeleken met de standaardbehandeling bestaande uit chirurgische resecties met neoadjuvante chemotherapie. De kans op vermindering van lokale recidieven en verbetering van tumorvrije overleving lijkt aannemelijk gezien de gegevens uit de literatuur ( studies Mac Donald en Ajani ref28 en 37-40) en uit eigen ervaring van identieke radiochemotherapie bij het slokdarmcarcinoom, de CROSS study in het UMCG. Deze behandeling wordt goed verdragen en heeft niet tot uitstel van de chirurgische resectie geleid.

De inschatting is reeds gegeven bij het vakje interventie: De risico's,
gedefinieerd als het optreden van toxiciteit leidend tot een delay in de
chirurgische behandeling van > 6 weken, blijkt uit eerdere studies en
ervaringen met de CROSS studie in het UMCG gering.