Conventionele bronchoscopie vs. endosonografie:
Een prospectieve, gerandomiseerde klinische studie voor de diagnostiek van sarcoidose.

Sarcoidose is de meest voorkomende interstitiele longziekte in West-Europa en
de Verenigde Staten. De ziekte komt het meest voor bij jong volwassenen. Om de
definitieve diagnose sarcoidose te stellen zijn de volgende parameters benodigd:

1. Een klinische en radiologische verdenking op sarcoidose.
2. Een weefsel diagnose van ziekte-specifieke niet-verkazende granulomen.
3. Exclusie van mogelijk alternatieve diagnoses als longkanker of tuberculose.

Voor het stellen van een weefsel diagnose wordt momenteel geadviseerd een
bronchoscopie onderzoek te laten verrichten waarbij biopten van longweefsel
worden genomen. Echter, deze biopten leveren in 70% van de onderzoeken een
diagnose op en heeft wel een risico op complicaties zoals bloed ophoesten (3 %)
en een klap long (4%).

Sinds een aantal jaren is een nieuwe diagnostische techniek voorhanden, genaamd
endo-echografie, waarbij onder zicht lymfeklieren in de borstkas aangeprikt
kunnen worden. Deze techniek levert in 85 % van de patienten de diagnose op en
de kans op complicaties lijkt klein (<1%).

Wij menen dat de huidige standaard voor het aantonen van sarcoidose aan revisie
toe is met de klinische beschikbaarheid van de endo-echografische methoden. Wij
verwachten dat met endo- echografie vaker de weefseldiagnose sarcoidose gesteld
kan worden, dat dit onderzoek de voorkeur heeft van patiënten en minstens zo
veilig is.

Het betreft een diagnostisch studie naar de ziekte sarcoidose, waarbij een
nieuwe, endo-echografische methode vergeleken wordt met het huidige,
bronchoscopische onderzoek.

Het doel is het beoordelen van de nauwkeurigheid, veiligheid en belastbaarheid
voor de patiënt van endoechografie vs. conventionele bronchoscopie voor de
diagnose stelling van sarcoidose.

Voor de detectie van een granulomateuze ontsteking worden patiënten
gerandomiseerd tussen endo-echografisch en conventioneel bronchoscopisch
onderzoek. In beide studie armen zal ook een longwassing (BAL) verricht worden.
Specifieke BAL uitslagen kunnen ook bijdragen aan de diagnose sarcoidose.

Na afloop van endo-echografie cq bronchoscopie, wordt de bijdrage van de beide
methoden vastgesteld voor zowel het stellen van de diagnose sarcoidose als de
detectie van de - voor sarcoidose specifieke - granulomateuze ontsteking.


Na 6 maanden follow-up worden alle patiënten nogmaals gezien door de
behandelaar ter follow-up.

Omdat alle diagnostische testen gedaan worden in het kader van standaard
klinische zorg, zijn er geen toegevoegde risico's verbonden aan deze studie.
Patiënten worden vooraf voorgelicht over de bestaande risico's van de bestaande
onderzoeken.


De patiënten dienen wel een korte vragenlijst in te vullen en een zogenaamde
"visual analoge scale (VAS)", om te beoordelen wat de belastbaarheid voor de
patiënt van het onderzoek was. Deze testjes worden direct na het onderzoek
gedaan en nemen maximaal 10 minuten in beslag.