Korte termijn resultaten van de enkelprothese gebruikmakend van een nieuw "mobiel-lager" model.

Totale enkelarthroplastiek (TEA) is een alternatief voor arthrodese van de
pijnlijke arthrotische enkel. TEA heeft het voordeel van behoud van een normaal
gangbeeld met minder compensatoire beweeglijkheid in andere gewrichtne.
Enkelarthrodese, daarentegen is geassocieerd met een risico van aantasting van
de voetgewrichten, hetgeen eventueel kan leiden tot arthrose, pijn en
verstoorde functie.
Veelbelovende resultaten zijn behaald met 3-component mobiel-lager
prothesesystemen. Voordelen van de mobiel-lager prosthese is zijn lage
intrinsieke spanningen, en daardoor zijn lage slijtagekarakteristiek, en verder
de mogelijkheid een goede stabiliteit te verkrijgen door het implanteren van
een lager van voldoende dikte. Diverse nieuwe ontwerpen van 3- component
mobiel-lager protheses zijn in klinisch gebruik gekomen, maar de literatuur
over de meeste van deze protheses is spaarzaam of absent.
Twee mobiel-lager protheses zijn bekend om hun redelijk goede middel- tot
lange-termijn resultaten: de Buechel-Pappas prosthese en de STAR prosthese. Een
studie van Buechel et al liet een 20-jaars overleving zijn met het ondiepe
talus ontwerp (de LCS prosthese) van 74%. Na modificatie tot een diepe
talusgroef ontwerp (de Buechel-Pappas prosthese) werd een 92% overleving gemeld
na 12 jaar follow-up in een patiëntpopulatie van voornamelijk posttraumatische
arthrose of primaire arthrose. Nadeel van dit specifiek model is dat een luik
moet worden gemaakt voor de steel van de tibiacomponent, en dat de preparatie
van de talus is niet optimaal wordt gestuurd door het instrumentarium.
Fevang et al. vond voor de STAR prothese een 5- en10-jaars overleving van
respectievelijk 89% en 76%. Een 5-jaars overleving van 70% met deze prothese
werd gevond en door Anderson. Nadeel van de STAR prosthese is de centrale groef
in het lager, die het polyethyleen lager kwetsbaar maakt voor slijtage en/of
breuk. Verder is de fixatie van de tibiacomponent niet altijd betrouwbaar in
zacht bot.
De CCI prosthese (Van Straten, Nieuwegein, Nederland) werd ontwikkeld om enkele
van de zwakheden van andere modellen te vermijden. Er is een minimale
botresectie nodig voor implantatie van zowel de tibia- als de taluscomponent,
het heeft een goede primaire stabiliteit en dankzij de keramische coating van
de metalen componenten optimale glij-eigenschappen. Deze prosthese werd in het
Slotervaartziekenhuis geïntroduceerd in 2003 teneinde sommige problemen zoals
eerder gezien bij de Buechel-Pappas prosthese te vermijden.

Het doel van deze studie is te onderzoeken of de CCI prosthese vergelijkbare of
betere korte-termijn resultaten geeft dan andere prostheses zoals de
Buechel-Pappas en Star prosthese m.b.t. patient tevredenheid, lichamelijk
onderzoek en radiologie bij follow-up.

Observationele cohort studie.

Patienten dienen eenmaal extra voor controle te komen (als zij niet recent zijn
geweest), 2 belaste röntgenfoto's van de enkel dienen te worden gemaakt
(indien niet recent gemaakt), en zij worden verzocht een questionnaire en 3 VAS
schalen in te vullen.