Voorspelling en monitoring van de hartresponsie op intraveneuze vochtsuppletie door middel van meting van de initial systolic time interval na open-hartchirurgie

Het intraveneus toedienen van vocht is een breed toegepaste en geaccepteerde
behandeling van hypotensie na open-hartchirurgie. De nauwkeurigheid van de
parameters die gebruikt worden om veneuze toevoer te schatten en de responsie
op vochttoediening te voorspellen, is echter onderwerp van discussie. Er wordt
actief gezocht naar parameters die in staat zijn een gebrek aan veneuze toevoer
te detecteren en die verbetering van de cardiale functie door volume expansie
kunnen voorspellen.

Het doel van het onderzoek is het ontwikkelen van een niet-invasieve methode om
de cardiale preload en het effect van therapeutische vochttoediening optimaler
te kunnen bepalen.

Het onderzoek betreft de evaluatie van een meetmethode door deze te vergelijken
met andere methoden. Vijfendertig patiënten, die na coronaire bypass chirurgie
opgenomen zijn op de Intensive Care Unit, en waarvan vermoed wordt dat ze
ondervuld zijn, zullen door middel van metingen gevolgd worden terwijl ze 2x250
ml vocht toegediend krijgen als onderdeel van hun behandeling. Uit het
electrocardiogram (ECG) en de arteriële druk Pa zullen de parameters
preejection period (PEP) en de ademhalingsvariatie hierin: delta-PEP, bepaald
worden. Uit het ECG en het impedantiecardiogram (ICG) zal het initial systolic
time interval (ISTI) en de ademhalingsvariatie hierin: delta-ISTI, bepaald
worden. Deze parameters zullen vergeleken worden met het gelijktijdig, d.m.v.
thermodillutie, gemeten hartminuutvolume.

Er zullen vier extra elektroden, identiek aan ECG-elektroden, aangebracht
worden op de patiënt. Door de twee buitenste elektroden zal een kleine
elektrische stroom van 0,3 mA (r.m.s.) met een frequentie van 64 kHz worden
gestuurd. De binnenste twee elektroden zullen passief het spanningsverschil,
als gevolg van deze stroom, registreren als functie van de tijd. Zowel de
frequentie als de amplitudo van de stroom liggen ver buiten de grenzen van de
gebieden die een biologisch effect kunnen hebben of waargenomen kunnen worden.
De methode is veilig toepasbaar op de IC Unit. De methode is niet-invasief.
Deelname aan het onderzoek heeft geen belasting of risico voor de patiënten tot
gevolg. De aard en de duur van de behandeling zal hierdoor niet veranderen.