Effecten van insuline detemir en nph insuline op cerebrale glucose metabolisme: een studie in personen met diabetes type 1

Intensieve insuline therapie verbetert de lange termijn uitkomst van
diabetespatienten, maar is tevens geassocieerd met gewichtstoename, een
ongewenste bijwerking. Insuline detemir is a relatief nieuw langwerkend
insulinepreparaat, waarvan steeds opnieuw wordt gerapporteerd dat het in minder
gewichtstoename resulteert in vergelijking tot NPH insuline. Voor dit verschil
is tot nu toe nog geen verklaring gevonden. Een mogelijk mechanisme zou een
verschil in werking in de hersenen kunnen zijn. Mogelijk wordt dit veroorzaakt
door een verhoogde insulinecencentratie in de liquor, een verhoogd cerebraal
glucosemetabolisme of toegenomen doorbloeding van hersengebieden betrokken bij
eetlustregulatie.

Het doel van dit onderzoek is om te bepalen of insuline detemir, vergeleken met
NPH insuline, leidt tot een ander/versterkt effect op het cerebrale
glucosemetabolisme en cerebrale doorbloeding van eetlust regulerende gebieden.
Tevens zal onderzocht worden of insuline detemir, vergeleken met NPH insuline,
een hogere concentratie in de liquor bereikt, een andere activiteit veroorzaakt
in specifieke eetlustgerelateerde hersengebieden en of deze verschillen in
eetlustregulatie gerelateerd zijn aan verschillen in glucosemetabolisme,
hersendoorbloeding en/of insulineconcetratie in de liquor, als mogelijke
verklaring voor het gewichtsvoordeel van insuline detemir.

Gerandomiseerde, ongeblindeerde cross-over studie. Patienten met diabetes type
1 worden gedurende 2 perioden van 12 weken behandeld met het langwerkende
insulinepreparaat detemir of NPH, 1dd a.n., met als maaltijdinsuline steeds
insuline aspart. PET, MRI en LP worden in de laatste week van beide
behandelperiodes verricht. Na de eerste periode van 12 weken wordt op de andere
insuline overgegaan.

12 weken insuline detemir 1dd a.n. (+ 3dd insuline aspart) 12 weken NPH insuline 1dd a.n. (+ 3dd insuline aspart)

Wij beseffen dat deze studie een aanzienlijke belasting voor patienten vormt.
Deelnemers zulllen naar een andere insuline (welke zij mogelijk al gebruiken of
in het verleden gebruikt hebben) moeten overschakelen, wat altijd enige moeite
en inspanning vergt. Deelnemers worden na een screening nog 5x op de
onderzoeksafdeling verwacht. De visites nemen telkens ongeveer een ochtend in
beslag. De risico's zijn de risico's veroorzaakt door venapunctie, arterielijn
en radioactiviteit voor PET, en lumbaalpunctie, zoals eerder beschreven. Wij
zullen er alles aan doen wat in ons bereik ligt om de belasting voor patienten
zo min mogelijk te maken. Alle onderzoeken en contacten zullen door een en
dezelfde onderzoeker worden gedaan, zodat het contact prettig zal verlopen.
Verder is uit ervaring bij het diabetescentrum bekend dat de deelnemende
patienten erg enthousiast zijn en dit ook tijdens de studie blijven, omdat ook
zij geinteresseerd zijn in de wetenschappelijke achtergrond van hun ziekte.