Nauwkeurigheidsbepaling van een nieuw richtinstrument voor positionering van de acetabulum component bij totale heup prothesiologie

Artrose is in Nederland de meest voorkomende gewrichtsaandoening, leidend tot
gewrichtsvervangende chirurgie. De prevalentie van coxartrose in Nederland is
naar schatting 257.400 mensen (71.100 mannen en 186.300 vrouwen).1 In de Isala
Klinieken worden jaarlijks circa 700 primaire totale heup prothesen (THP) en
400 totale knieprothesen geplaatst. Doordat artrose grotendeels
leeftijdsgerelateerd is en onze bevolking *vergrijst* zal de vraag naar
gewrichtsvervangende chirurgie in de toekomst naar verwachting alleen maar
toenemen. Gewrichtsvervangende chirurgie is uitgegroeid tot een van de meest
uitgevoerde operaties wereldwijd, waardoor het van extra groot belang is om het
optreden van complicaties tot een minimum te beperken.

De belangrijkste complicaties bij totale heupprothesiologie zijn: luxatie,
infectie, tromboembolieën en loslating van de componenten (cup of steel). Met
name luxatie (circa 2%)2 en loslating zijn gerelateerd aan de oriëntatie van de
componenten3.

De ruimtelijke oriëntatie van de acetabulumcomponent wordt uitgedrukt in
anteversie en inclinatie. Anteversie is de hoek die de mate bepaald waarin de
cup *naar voren staat* ten opzichte van het bekken. Inclinatie is de hoek die
de cup maakt ten op zichte van het horizontale vlak4. Lewinnek5 definieerde een
*safe zone* waarbinnen de cup zich in een optimale positie in het bekken
bevindt: 15 +/- 10 graden anteversie en 45 +/- 10 graden inclinatie. Binnen
deze *safe zone* bestaat er een compromis tussen *range of motion* en kans op
luxatie van de totale heupprothese. Juiste plaatsing van de cup is doorgaans
moeilijk doordat dit *op het oog* van de operateur gebeurt en doordat
betrouwbare referentiepunten ontbreken. Om deze reden wordt circa 50% van de
cups in een significant andere oriëntatie geplaatst dan door de operateur
per-operatief wordt ingeschat6. Er is dus dringend behoefte aan een methode om
accurate plaatsing van de cup mogelijk te maken.

In deze studie zal de nauwkeurigheid van peroperatieve meting van de cuppositie
door een nieuw ontworpen, onlangs gepatenteerd, meetinstrument worden
onderzocht. In de toekomst kan, indien het meetinstrument betrouwbaar blijkt,
peroperatief de cuppositie op geleide van de metingen van het instrument worden
aangepast en dus het postoperatieve complicatierisico verlagen.

Het betreft een prospectief cohort onderzoek

tijdens de operatie wordt er in het bekken een enkele millimeters dikke pen
geplaatst. deze wordt ongeveer een cm in het bot geboord. De risico's
betreffen: postoperatieve pijn en wondinfectie. De pen wordt aan het einde van
de ingreep verwijderd.
voorts zal enkele dagen na de operatie eenmalig een CT-scan van de geopereerde
heup worden vervaardigd, dit geeft stralingsbelasting.