Prospectief, gerandomiseerd farmacologisch interventieonderzoek: evaluatie van de cardiotoxiciteit na een preventieve farmacologische interventie met een angiotensine II-receptor-(AT1-)antagonist versus geen preventieve farmacologische interventie bij trastuzumab behandeling van patiënten met een primair mammacarcinoom

Trastuzumab is een belangrijk middel in de bestrijding van borstkanker namelijk
redicidiefkans verkleinen. op het moment dat er cardiotoxiciteit ontstaat moet
de patënt stoppen met de trastuzumab behandeling. Met daardoor een verhoogd
risico op het ontstaan van een recidief mammacarcinoom.
Het voorkomen van cardiotoxiciteit (en dus het kunnen voortzetten van de
trastuzumab behandeling) bij deze groep vrouwen is van groot belang om
overlevingskansen te vergroten.

Primair onderzoeksdoel:
Onderzoeken of de inzet van candesartan cardiotoxiciteit kan voorkomen bij
trastuzumab behandeling, gedefinieerd als een daling van de linker ventrikel
ejectiefractie (LVEF) met meer dan 15% of minder dan 15% maar beneden een
waarde van 45%

Secundaire onderzoeksdoelen:
Onderzoeken of NT-proBNP analyse trastuzumab geinduceerde cardiotoxiciteit kan
vaststellen

Onderzoeken of er verschillen zijn in de samenstelling van het HER2 eiwit en zo
ja, of dit van invloed is op het onstaan van hartschade

Reversibiliteit van de linker ventrikel ejectiefractie (LVEF) onderzoeken bij
trastuzumab behandeling

Prospectief, farmacologisch, placebo gecontroleerd, interventie onderzoek.

arm I: placebo 1 keer daags arm II: candesartan 1 keer daags (32mg/dag; gedurende de 1e week 16mg/dag)

Er moet 3 maal extra bloed worden afgenomen en 2 maal extra een MUGA scan
worden gedaan.

Er zijn geen gegevens bekend over het preventief gebruik van candesartan ter
voorkoming van cardiotoxiciteit gedurende therapie met trastuzumab.