Audiometrische evaluatie van tinnitus onderdrukking met een cochleair implantaat.

Subjectieve tinnitus is een perceptie van geluid in de afwezigheid van een
fysieke geluidsbron. Het geluid kan alleen door de patient zelf gehoord worden.
De prevalentie van tinnitus is 4.4%-20% in de gehele populatie en 66-100% in de
populatie van kandidaten voor een cochleair implantaat. Een sleutel hypothese
in de pathogenese van subjectieve tinnitus is dat het ontstaat vanuit een
reactie van het centrale zenuwstelsel op perifeer gehoorverlies. Perifeer
gehoorverlies zorgt voor een vermindering van de afferente input naar de
hersenstam. Dit kan resulteren in een verhoogde spontane neurale activiteit op
verschillende levels in auditieve hersenstam en cortex, waarvan wordt gedacht
dat dat tinnitus veroorzaakt. Verschillende auteurs beschreven het positieve
effect van elektrische stimulatie van het oor op tinnitus, met
succespercentages variërend van 4-87%. De eerste keer dat bescheven werd dat
elektrische stimulatie door een cochleair implantaat een positief effect heeft
op tinnitus was in 1976. Daarna hebben verschillende onderzoeken deze
resultaten bevestigd. Deze onderzoeken lieten zien dat 40-86% van de ontvangers
van een cochleair implantaat een onderdrukking van hun tinnitus ervaren. Het
mechanisme waarmee elektrische stimulatie tinnitus verminderd is nog
onduidelijk. Verhoging van de spontane neurale activiteit (maskeren) lijkt een
belangrijke rol te spelen, maar ook een effect op het (centraal) zenuw stelsel
lijkt een grote rol te spelen bij de invloed van elektrische stimulatie op
tinnitus onderdrukking. Bij dit onderzoek zullen we het effect van
verschillende manieren van elektrisch stimuleren door een cochleair implantaat
op tinnitus onderzoeken. Op deze wijze kunnen we mogelijk een manier vinden om
bij mensen die al een cochleair implantaat hebben, dit implantaat zo af te
regelen dat hun tinnitus maximaal onderdrukt wordt en manieren van elektrische
stimulatie identificeren die succesvol kunnen zijn in de behandeling van
chronische subjectieve tinnitus.

Evalueren van de effectiviteit van verschillende maskeer strategieën door een
cochleair inplantaat als een behandeling van tinnitus bij patienten met een
ernstig gehoorverlies.

Parametrisch exploratief onderzoek.

Er zal een luisterexperiment gedaan worden. Dit experiment bestaat uit verschillende fases. In elke fase zal de patient een bepaalde tijd naar een stimulus (geluid) luisteren. De patient zal daarbij elke 15 seconden de luidheid van de stimulus en de luidheid van de tinnitus schalen op een schaal van 0-10 (waarbij 0 erg zacht is en 10 erg luid). Deze schaling van luidheid zal 1 minuut voor het begin van de stimulus starten en doorgaan totdat tinnitus weer op zijn orginele luidheid geschaald wordt voor de stimulus. De elektrische stimuli zullen verschillen in: frequentie, electrode van stimuleren, amplitude en duur.

Er wordt verwacht dat patienten geen nadeel ondervinden van dit experiment. De
extra belasting voor de patienten, in aanvulling op de standaard zorg, is de
tijd en inspanning die ze in dit experiment moeten steken. Patienten moeten een
extra keer naar het ziekenhuis komen. Het luisterexperiment wordt per patient
een keer gedaan en zal in totaal ongeveer 120 minuten in beslag nemen,
inclusief regelmatige pauzes.