Lange termijn uitkomsten van rekbaarheid van de gastro oesofageale overgang, frequentie van transiente relaxaties en reflux mechanismen in patienten met een goede en slechte respons op anti reflux chirurgie

Maaginhoud vloeit niet terug in de slokdarm door de gastro oesofageale overgang
die gevormd wordt door de onderste slokdarm sfincter en het crurale deel van
het diafragma. Bij patiënten die lijden aan gastro-oesofageale reflux ziekte
(GORZ) is deze barrière functie van de gastro oesofageale overgang meestal
verstoord en het terugvloeien van maaginhoud kan vrij voorkomen en klachten
veroorzaken (zuurbranden, regurgitatie) evenals schade aan de oesofagus
toebrengen (oesofagitis). Het merendeel van de reflux episoden komt voor
tijdens transiënte relaxaties van de onderste slokdarm sfincter (TLESRs). Dit
zijn spontane sfincter relaxaties, niet geïnduceerd door slikken.
GORZ kan verder beïnvloedt worden door een hernia diafragmatica. Een hernia
diafragmatica is een anatomische afwijking gekarakteriseerd door een
verplaatste onderste slokdarm sfincter die dus niet langer samenvalt met het
crurale diafragma op de gastro oesofageale overgang. Deze afwijking is
geassocieerd met een hogere prevalentie van GORZ.

Initiële behandeling van GORZ patiënten is medicamenteuze therapie met proton
pomp inhibitoren (PPI). Bij patiënten die een PPI intolerantie hebben of
patiënten die symptomen houden ondanks PPI therapie is een anti-reflux operatie
geïndiceerd. Recent is er door Broeders et al de 10-jaars uitkomsten van
anti-reflux chirurgie gerapporteerd. Ondanks dat de initiële respons vaak goed
is, wordt er door 25% tot 28% van de patienten nog steeds dagelijks PPI
gebruikt en/of is er sprake van symptomen van GORZ na 10 jaar. GORZ kon
objectief worden vastgesteld in 30%-40% van deze subgroep en een abnormale
pH-metrie werd gemeten in 20%-30%. Tevens onderging 5% tot 10% van de patiënten
een chirurgische revisie binnen 10 jaar door aanhoudende symptomen van GORZ.
Ondanks de problemen die kunnen optreden na anti-reflux chirurgie is het niet
volledig begrepen waarom sommige patiënten wel en andere niet goed reageren op
anti-reflux chirurgie.

De exacte mechanismes waardoor anti reflux chirurgie werkt zijn nog niet
volledig opgehelderd. Er wordt aangenomen dat er drie mechanismes zijn die een
rol spelen. Het eerste mechanisme is anatomische verandering van de gastro
oesofageale overgang door reparatie van de hiatale hernia. Het tweede
mechanisme is de frequentie van transiënte relaxaties van de onderste slokdarm
sfincter en het derde mechanisme is een verminderde rekbaarheid van de gastro
oesofageale overgang.

Onze hypothese is dat in patiënten die niet goed reageren op anti reflux
chirurgie er een afwezige of minder uitgesproken daling in de frequentie van
transiënte relaxaties en de associatie met reflux tijdens een transiënte
relaxatie evenals een minder uitgesproken daling van de rekbaarheid van de
gastro oesofageale overgang.

Het doel van de studie is om te bepalen of verschillen in de frequentie van
transiënte relaxaties, zure reflux geassocieerd met transiënte relaxaties en
gastro oesofageale overgang rekbaarheid een verklaring kunnen geven voor het
verschil in respons door de lange termijn reflux mechanismes in patiënten met
goede en slechte respons op anti reflux chirurgie met elkaar te vergelijken.

Een prospectieve studie die gebruik maakt van hoog-resolutie
manometrie/pH/impedantie metingen en ambulante pH/impedantie metingen en
EndoFLIP metingen.

Patienten zullen moeten stoppen met het nemen van medicijnen en zullen naar het
AMC moeten reizen. Er zijn geen risico's verbonden aan het verrichten van de
onderzoeken.