Gedrags- en fysiologische maten van het effect van dopamine op de verwerking van nieuwe stimuli

Er is bewijs dat mosocorticale dopamine (DA) een rol speelt in het verwerken
van nieuwe stimuli (Duzel, Bunzeck, Guitart-Masip, & Duzel, 2010). Zo is er
bijvoorbeeld een verband aangetoond tussen genpolymorfismen gerelateerd aan
hoge DA-waarden en een vergroting van de P3 ERP-component, een component die
verband houdt met het verwerken van nieuwe stimuli (Garcia-Garcia, Clemente,
Dominguez-Borras, & Escera, 2010). Desondanks tonen deze studies enkel
correlaties aan, en er is nog geen onderzoek bekend waarin dopamineniveaus
aangepast werden om zo het effect op het verwerken van nieuwe stimuli te testen.

Apomorfine stimuleert de werking van receptoren uit de D1 en D2 families, die
in overvloed aanwezig zijn in hersengebieden die belangrijk zijn voor cognitie.
Als een verhoogde DA-productie invloed heeft op hoe nieuwe stimuli verwerkt
worden, is het aannemelijk dat toediening van Apomorfine vergelijkbare effecten
heeft.

Dit project probeert de rol van DA-overdracht bij het verwerken van nieuwe
responsen gedragsmatig en psychofysiologisch te achterhalen. Dergelijke
bevindingen kunnen nieuw inzicht geven in hersenaandoeningen waarbij het
verwerken van nieuwe stimuli ernstig is verstoord (zoals bijvoorbeeld in
schizofrenie)

Het onderzoek heeft een ge-counter-balanced binnen-proefpersoon design, waarbij
gezonde proefpersonen tweemaal een aantal cognitieve tests ondergaan: eenmaal
na toediening van Apomorfine, en eenmaal na toediening van een placebo. De
tests zijn een verbale leertaak, waarbij woorden worden gepresenteerd terwijl
standaard en nieuwe geluiden te horen zijn in de achtergrond, en ter
vergelijking een visuele taak waarbij proefpersonen kunnen kiezen om naar
nieuwe polygonen of al bekende polygonen te kijken.

Proefpersonen zullen tweemaal de psychologiefaculteit van de VU bezoeken (Van
der Boechorststraat 1), met een tussentijd van 7 dagen om overdrachtseffecten
en leereffecten tegen te gaan.

Voorafgaande aan de eerste testsessie zal een persoonlijkheidsvragenlijst
afgenomen worden via internet, als eis voordat registreren mogelijk is. Om het
baseline-niveau voor geheugen te testen zullen proefpersonen een korte
geheugentest af moeten nemen voordat het middel toegediend wordt.

Dag 1: Eerste EEG-opname. De helft van de proefpersonen zullen Apomorfine
(0.005 mg/kg) en domperidone (40 mg per 80 kg) toegediend krijgen, de andere
helft een placebo, op dubbelblinde wijze toegediend. Proefpersonen zullen
vervolgens gevraagd worden twee cognitieve taken taken uit te voeren: een
audiovisuele taak om het Von Restorff effect te meten, en een visuele
vergelijkingstaak.

Dag 2: tweede EEG-opname. Identiek aan dag 1, maar de placebo-groep en de
medicatie-groep worden verwisseld.

Geen van de methoden kan een significant risico op de gezondheid of welzijn op
lange termijn vormen. Het is bekend dat, zelfs in kleine doseringen, Apomorfine
misselijkheid, overgeven en vermoeidheid kan veroorzaken. (Schellekens, et al.,
2010; Schellekens, et al., 2009). Daarom krijgen de proefpersonen ook
domperidone toegediend, om deze effecten tegen te gaan (Costa, et al., 2003;
Muller, et al., 2002). Domperidone heeft geen bekende neveneffecten, zowel bij
eenmalige experimentele toediningen als bij langdurig gebruik zoals bij de
ziekte van Parkinson. (Braun, Cawello, Boekens, & Horstmann, 2009).