De ontwikkeling van een methode voor het meten (van de perceptie en verwerking) van pijnwaarneming m.b.v. acute pijnstimuli.

Er bestaan verschillende soorten pijn. Er wordt onderscheid gemaakt tussen
neuropathische pijn en nociceptieve pijn. Neuropathische pijn, ook bekend als
zenuwpijn, ontstaat door een beschadiging of verminderde werking van een zenuw.
Nociceptieve pijn wordt veroorzaakt door actieve of dreigende weefselschade die
leidt tot activering van de perifere nociceptoren.
De nociceptie bestaat uit vier processen:
1. transductie: de prikkeling van de perifere nociceptoren
2. transmissie: het overbrengen van de prikkel via het ruggenmerg naar de
hersenen
3. perceptie: het herkennen in de hersenen van de pijn
4. modulatie: de terugkoppeling van de hersenen naar het weefsel waar de
pijnprikkel optreedt.

Er bestaan testen die de nociceptieve (pijn) drempel van gezonde vrijwilligers
meten. Normaal gesproken wordt er bij onderzoek maar één test gebruikt. Het is
daarom interessant om te onderzoeken of een combinatie van meerdere testen de
effecten van pijn beter zou kunnen meten, zodat het gebruikt kan worden als
standaard screeningsinstrument. Het gebruik van deze testbatterij zal
informatie opleveren over het mogelijke werkingsmechanisme en/of de
voortvarendheid van nieuw ontwikkelde en potentiële analgetische
geneesmiddelen.

Het doel van dit onderzoek is onder andere het onderzoeken van de
uitvoerbaarheid, toepasselijkheid, veiligheid, toelaatbaarheid en
reproduceerbaarheid van nociceptieve testen bij gezonde vrijwilligers. Daarbij
worden tegelijkertijd factoren van confounding onderzocht, waaronder onder
andere angst, karakter, leeftijd en geslacht. Ook wordt hierbij gekeken hoe het
verzamelen en verwerken van data het beste georganiseerd kan worden, hoe het
instrument het beste gehanteerd kan worden en of er nog technische verfijningen
plaats moeten vinden.
Het onderzoek vergelijkt de aanwending van een enkele nociceptieve test versus
veelvuldige testen. Ook worden er twee verschillende type elektrodes met elkaar
vergeleken.

Dit is een validatie studie voor het ontwikkelen van een nociceptieve
testbatterij, voor acute pijntesten. De proefpersonen zullen eerst in het
onderzoekscentrum komen voor een screenings-bezoek. In aanmerking komende
proefpersonen zullen vervolgens voor twee studiebezoeken van ongeveer negen uur
moeten komen, waarbij het tweede bezoek zeven dagen na het eerste bezoek
plaatsvindt. Ongeveer twee weken na het laatste bezoek zal de proefpersoon voor
een follow-up bezoek langs komen.

Tijdens en vlak na verschillende tests kunnen de proefpersonen mogelijk pijn en
ongemak ervaren door blootstelling aan pijnprikkels.