Een verkennend onderzoek om de werkzaamheid en veiligheid van Micafungine als preventieve behandeling tegen invasieve candidiasis met placebo te vergelijken in hoog risico chirurgie proefpersonen met infecties in de buikholte. Een multi-center, gerandomiseerd, dubbelblind onderzoek.

Candida infecties spelen een belangrijke rol bij ziekte en sterfte van
patiënten die opgenomen worden in het ziekenhuis. Invasieve Candidiasis treft
ongeveer 2% van de patiëntenpopulatie op de intensive care afdeling.

Ondanks de introductie van nieuwe geneesmiddelen tegen schimmels en de
verbeterde behandeling van ernstig zieke patiënten, is het sterftecijfer als
gevolg van een Candida infectie nog steeds erg hoog. Het is moeilijk om precies
vast te stellen in welke mate het sterftecijfer wordt beïnvloed door Candida
infecties, maar het staat vast dat de kosten voor de gezondheidszorg
significant toenemen.

Patiënten die een maag- darmoperatie ondergaan lopen een vergroot risico op het
ontwikkelen van Invasieve Candidiasis. Deze patiënten zijn namelijk ernstig
ziek, hebben aangetaste slijmvliezen van het maag- darmkanaal, worden vaak
behandeld met breed-spectrum antibiotica en krijgen intraveneus voeding
toegediend. Het is bij deze patiënten mogelijk dat Candida in de buikholte
terecht komt. Dit kan resulteren in de ontwikkeling van een Candida infectie in
de buikholte, met het risico dat deze infectie zich uitbreidt naar de bloedbaan
en andere weefsels.

Het is aangetoond dat vroege introductie van een behandeling tegen schimmel
essentieel is om een infectie onder controle te houden en gunstige klinische
uitkomsten te bewerkstelligen.
Observationele studies hebben aangetoond dat een vertraagde introductie van de
behandeling tegen Candida infecties geassocieerd wordt met een slechtere
uitkomst. Wanneer de behandeling tegen schimmel binnen 24 uur na de eerste
afname van een positieve bloed cultuur werd gestart, was de sterfte 15-19%,
terwijl het sterftecijfer 33% was wanneer de behandeling werd gestart na 24
uur.

De erkende microbiologische diagnostische methoden zijn vaak ongevoelig en
werken vertragend, waardoor het bij bepaalde patiëntengroepen interessant is om
naar preventieve interventie strategieën te kijken. Er is een beperkt aantal
studies met Flucanozole als preventieve behandeling gedaan, met een positieve
uitkomst. Het is dus belangrijk dat er meer onderzoek op dit gebied wordt
gedaan, met verschillende geneesmiddelen tegen schimmels.

Micafungine heeft een remmende werking op de synthese van 1,3-β-D-glucan, een
essentiële component van de schimmelcelwand. Micafungine werkt effectief tegen
de meeste Candida-soorten, waaronder soorten die minder gevoelig zijn voor of
een intrinsieke resistentie hebben tegen Flucanozole en Amphotericine B.

In dit onderzoek zal de werkzaamheid en veiligheid van een preventieve
behandeling met Micafungine vergeleken worden met placebo, in hoog risico
chirurgie proefpersonen met infecties in de buikholte.

Primaire doel:
Wat is de frequentie en tijd tot het ontwikkelen van een invasieve
schimmelinfectie in proefpersonen die preventief worden behandeld met Mycamine
of placebo.

Een verkennend, multicenter, gerandomiseerd, dubbel-blind uitgevoerd onderzoek.
Fase II.

De proefpersonen worden gedurende een periode van 4 maanden in het onderzoek opgenomen. Alle deelnemers zullen starten met de preventieve behandeling (Mycamine of placebo) voor hun aandoening gedurende een periode variërend van 1 dag tot maximaal 6 weken. De proefpersoon krijgt het onderzoeksmiddel tijdens de behandelperiode elke dag totdat zijn/haar toestand is verbeterd of totdat het is bevestigd dat hij of zij een schimmelinfectie heeft. Het onderzoek is als volgt ingedeeld: - Baseline visite (na de operatie maar voorafgaand aan de behandelperiode) - Behandelperiode van 1 dag tot maximaal 6 weken - Afsluitend visite (afsluiting van de behandelperiode) - Einde van de studie visite (28 dagen na de behandelperiode) - Lange termijn follow-up visite (90 dagen na de behandelperiode)

Tijdens het onderzoek worden de proefpersonen aan de volgende handelingen
onderworpen:

Na de operatie, maar voorafgaand aan de behandelperiode
• De medische voorgeschiedenis inclusief het eventuele gebruik van medicatie
nagevraagd
• Zwangerschapstest (bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd) om zwangerschap uit
te sluiten
• Lichamelijk onderzoek inclusief een meting van de lengte en het gewicht
• Meting van de bloeddruk, ademhalingsfrequentie en temperatuur
• Bloedafname ter controle van de nier- en leverfunctie
• Bloedafname t.b.v. de PCR en Beta-D-Glucan analyse
• De onderzoeksarts zal onderzoeken of de proefpersoon een schimmelinfectie
heeft of hiervan tekenen vertoont. Hij/zij doet dit door uitstrijkjes te maken
van het bloed en delen van lichaam waar schimmels voor zouden kunnen komen. Er
kan ook een scan worden gemaakt om een deel van het binnenste van het lichaam
zichtbaar te maken
• De onderzoeksarts zal de proefpersoon vragen naar zijn/haar algemene toestand
en eventuele klachten. Als de klachten verder onderzoek rechtvaardigen, zullen
aanvullende tests worden uitgevoerd

Tijdens de behandelperiode
• Lichamelijk onderzoek (minimaal 2 maal per week)
• Meting van de bloeddruk, ademhalingsfrequentie en temperatuur (minimaal 2
maal per week)
• Bloedafname ter controle van de nier- en leverfunctie (minimaal 2 maal per
week)
• Bloedafname t.b.v. de PCR en Beta-D-Glucan analyse (minimaal 2 maal per week)
• De onderzoeksarts zal onderzoeken of de proefpersoon een schimmelinfectie
heeft of hiervan tekenen vertoont. Hij/zij doet dit door uitstrijkjes te maken
van delen van het lichaam (minimaal 2 maal per week) en het bloed (minimaal 1
maal per week). Er kan ook een scan worden gemaakt om een deel van het
binnenste van het lichaam zichtbaar te maken
• De onderzoeksarts zal de proefpersoon vragen naar zijn/haar algemene toestand
en eventuele klachten. Als de klachten verder onderzoek rechtvaardigen, zullen
aanvullende tests worden uitgevoerd

28 dagen na de behandelperiode
• Lichamelijk onderzoek
• Meting van de bloeddruk, ademhalingsfrequentie en temperatuur
• Bloedafname ter controle van de nier- en leverfunctie
• De onderzoeksarts kan een scan maken om een deel van het binnenste van het
lichaam zichtbaar te maken
• De onderzoeksarts zal de proefpersoon vragen naar zijn/haar algemene toestand
en eventuele klachten. Als de klachten verder onderzoek rechtvaardigen, zullen
aanvullende tests worden uitgevoerd
• De proefpersoon zal twee maal worden gevraagd om een vragenlijst in te
vullen. De ene keer wordt gevraagd hoe hij/zij zich voelde voordat hij/zij naar
de intensive care ging en de andere keer wordt gevraagd hoe hij/zij zich aan
het einde van het onderzoek voelt.

90 dagen na de behandelperiode
• De onderzoeksarts zal de proefpersoon vragen naar zijn/haar algemene toestand
en eventuele klachten. Als de klachten verder onderzoek rechtvaardigen, zullen
aanvullende tests worden uitgevoerd

Daarnaast zal het onderzoeksgeneesmiddel intraveneus worden toegediend.


De risico's voor de proefpersonen tijdens de studie bestaan uit de bijwerkingen
van de studiemedicatie.

De bijwerkingen die zijn gemeld bij patiënten die Mycamine® gebruikten zijn
onderstaand weergegeven.
- Afwijkende bloedwaarden:
• Gedaalde witte bloedcellen (leukopenie en neutropenie)
• Gedaalde rode bloedcellen (bloedarmoede)
• Verlaagd kalium in het bloed (hypokaliëmie)
• Verlaagd magnesium in het bloed (hypomagnesiëmie)
• Verlaagd calcium in het bloed (hypocalciëmie)
- Hoofdpijn
- Ontsteking van de aderwand (op de toedieningsplaats)
- Misselijkheid
- Braken
- Diarree
- Buikpijn
- Afwijkende leverfunctiewaarden:
• Stijging alkalinefosfatase
• Stijging aspartaat aminotransferase
• Stijging alaline aminotransferase
- Verhoogde galkleurstof in het bloed (hyperbilirubinemie)
- Uitslag
- Koorts
- Koude rillingen