Jeuk en pijn modulatie bij patienten met chronische jeuk voor en na een klinische behandeling

Patiënten die lijden aan chronische lichamelijke klachten, zoals chronische
pijn en jeuk, vertonen veel overeenkomsten, Zo worden de
sensitisatiemechanismen bij chronische jeuk en pijn bijvoorbeeld
gekarakteriseerd door vergelijkbare patronen in perifere en centrale
sensitisatieprocessen.

Conditioned Pain Modulation (CPM) is een pijn modulerend mechanisme en wordt
verondersteld één van de mechanismen te zijn die gedeeltelijk de gevoeligheid
en sensitisatieprocessen van chronische pijnaandoeningen verklaren. Resultaten
laten zien dat CPM verstoord is in patiënten met chronische pijn, mogelijk door
dysregulatie van endogene analgese systemen. Recent hebben we aangetoond dat
jeuk op een dergelijke manier kan worden gemoduleerd door een fenomeen genaamd
Conditioned Itch Modulation (CIM). CIM en CPM bleken beide verstoord te zijn
bij patiënten met chronische jeuk, hetgeen mogelijk een consequentie is van een
dysregulatie van endogene jeukmodulerende systemen.

Het is bekend dat CPM kan verbeteren na succesvolle behandeling. Of CIM ook kan
verbeteren in patiënten met chronische jeuk is echter nog niet onderzocht. Het
doel van deze pilot-study is dan ook om te onderzoeken of CIM verbeterd kan
worden na effectieve behandeling van jeuk. Aangezien er daarnaast indicaties
zijn dat ook CPM verstoord is in patiënten met chronische jeuk, is een
secundair doel van de studie te onderzoeken of CPM kan verbeteren na effectieve
behandeling van jeuk. De hypothese is dat CIM en CPM verbeteren na effectieve
behandeling voor chronische jeuk. Wanneer deze hypothesen ondersteund worden,
kunnen de resultaten van deze studie op termijn mogelijk aanknopingspunten
bieden voor een verbeterde diagnostiek en zorg bij patiënten met chronische
jeuk.

De hypothese is dat CIM en CPM verbeteren na een klinische effectieve
behandeling voor jeuk bij patiënten met chronische jeuk. Als de hypothese wordt
aangenomen, leveren de bevindingen aanknopingspunten voor de ontwikkeling van
mogelijke behandelingen en verbeterde diagnostiek en zorg voor patiënten met
chronische jeuk.

De studie is een observationeel onderzoek zonder invasieve metingen. Alle
metingen zijn door de onderzoeksgroep eerder gevalideerd in gezonde controles
en patiënten met chronische jeuk en pijn. Om een verandering van chronische
jeuk en pijn modulatie te kunnen onderzoeken, zullen QST metingen voor jeuk en
pijn modulatie tweemaal plaatsvinden: eenmaal gedurende de eerste drie dagen en
eenmaal gedurende de laatste drie dagen van de klinische opname.

Vragenlijsten:
Voor aanvang van de eerste QST meting vullen de patiënten enkele
gestandaardiseerde, gevalideerde vragenlijsten in om de ernst van de
huidaandoening, lichamelijke klachten en de jeuk- en huidgerelateerde kwaliteit
van leven in kaart te brengen.


Quantitative sensory testing (QST) van jeuk en pijn modulatie:

Alle metingen zijn door de onderzoeksgroep eerder gevalideerd in gezonde
controles en patiënten met chronische jeuk en pijn.

Achtergrond methode: De QST metingen betreffen korte stimuli van gematigde
intensiteit die door gezonden en patiënten als weinig belastend worden ervaren.
QST stimuli worden toegepast vóór en na de behandeling om CIM en CPM te
onderzoeken. QST is een veel gebruikte methode om, gebruikmakend van
verschillende stimulus modaliteiten, centrale sensitisatie bij chronische pijn
te onderzoeken en is tevens gevalideerd voor chronische jeuk. QST is ook een
veelgebruikte methode om verminderde centrale pijn en jeuk modulatie vast te
stellen. CPM is een fenomeen waarbij een pijnlijke stimulus (conditioning
stimulation) de pijn opgeroepen door een andere stimulus inhibeert. In de
huidige studie worden kortdurende electrische test stimuli aangeboden voor en
na een condtitioning stimulus voor ofwel jeuk ofwel pijn.

Elektrische stimulatie: Na het aanbrengen van electroden op de huid worden de
elektrische perceptie-, vervelend- en tolerantiedrempel tweemaal bepaald. De
maximale stimulatie is 15 mA. Korte elektrische test stimuli worden gegeven om
de verandering in jeuk en pijn ten gevolge van respectievelijk jeuk en pijn
conditioning te onderzoeken. Om te wennen aan de stimuli worden eerst de
drempels bepaald en wordt geoefend met de kortdurende electrische test stimuli.

CIM: Jeuk conditioning stimulation vindt plaats met behulp van een 0.5%
histamine oplossing, aangebracht op de huid van de dominante arm door middel
van iontoforese op een intensitieit van 0.4 mA gedurende 2.5 minuut. Vóór en na
het toedienen van de histamine (jeuk conditioning stimulation), worden
electrische test stimuli gebruikt om de (veranderde) CIM te bepalen.

CPM: Pijn conditioning stimulation vindt plaats met behulp van de koud water
test. Patiënten wordt gevraagd hun dominante hand tot aan de pols in water van
4 °C te houden. Patiënten worden geïnstrueerd om de hand zo lang mogelijk in
het water te houden totdat het ondraaglijk wordt (met een maximum van 3
minuten). Vóór en na de koud water test (pijn conditioning stimulation), worden
electrische test stimuli gebruikt om (veranderde) CPM te meten.

Afhankelijke variabelen: Patiënten wordt gevraagd om op een VAS schaal aan te
geven welke mate van jeuk en pijn de electrische test stimuli en de jeuk en
pijn conditioning stimuli opriepen.


Analyse
De data worden geanalyseerd met behulp van SPSS. Variabelen worden eerst
gecontroleerd voor normaalverdeling. Om de hypothese te toetsen worden de jeuk
en pijn scores vóór en na het aanbrengen van de conditioning stimuli
geanalyseerd op beide meetmomenten (aan het begin en het einde van de
behandeling) in een repeated measures ANOVA.
Daarnaast worden Pearson correlatiecoëfficiënten berekend tussen de
veranderingsscores voor jeuk en pijn opgeroepen door de electrische test
stimuli en de volgende variabelen: leeftijd, geslacht, opleidingsniveau, jeuk
en pijn opgeroepen door de conditioning stimuli (histamine en koud water), de
koud water immersietijd, individuele kenmerken zoals gemeten met de
vragenlijsten de ernst van de huidziekte en VAS jeuk en pijn op de dag van het
testen.

De belasting voor de patiënten bestaat uit twee QST metingen van 1 uur en het
eenmalig invullen van vragenlijsten (30 minuten) (in totaal 2,5 uur). De
gevalideerde QST metingen met kortdurende prikkels werden in het verleden door
patiënten als niet belastend ervaren (bijv. Laarhoven et al., 2007, 2010).