Freezing reacties in borderline patiënten met en zonder comorbide PTSS:
Een experimentele studie

Gedragsinhibitie en freezing zijn belangrijke reacties op gevaar en lijken een
rol te spelen in het voortbestaan van trauma-gerelateerde stoornissen. Er is
echter weinig onderzoek gedaan naar freezing gedrag bij mensen. Recentelijk
zijn er een aantal studies gedaan die freezing objectief hebben vastgesteld bij
gezonde proefpersonen. Deze studies lieten zien dat getraumatiseerde personen
sterkere freezing responsen vertoonden dan niet getraumatiseerde personen. Het
is van groot belang freezing eveneens te onderzoeken in trauma-gerelateerde
klinische populaties (PTSS). Patienten met een borderline
persoonlijkheidsstoornis zijn eveneens een interessante doelgroep aangezien zij
gekenmerkt worden door impulsiviteit en daardoor verstoorde freezing reacties
kunnen vertonen.

Het nader onderzoeken van freezing in reactie op aversieve stimuli in twee
specifieke klinische populatie: patiënten met een borderline
persoonlijkheidsstoornis en patiënten met een borderline
persoonlijkheidsstoornis en een comorbide PTSS. Dit kan nieuwe informatie
verschaffen over de rol die freezing speelt in het ontstaan en voortbestaan van
deze stoornissen. Dit dient in eerste instantie vooral een fundamenteel
wetenschappelijk doel en kan later gebruikt worden om de behandeling van te
verfijnen.

Een experiment met een within-subjects (aversieve, positieve en neutrale
stimuli) en between-subjects (borderline met PTSS, borderline zonder PTSS en
gezonde proefpersonen) design zal uitgevoerd worden om acute responsen op
verschillende emotionele stimuli te testen. Daarnaast zullen de proefpersonen
een reactietijden taakje doen dat hetzelfde doel heeft.

De voornaamste belasting voor de proefpersoon is het gebruik van aversieve
stimuli (bijvoorbeeld *bloederige* en angstaanjagende foto*s en
filmfragmenten). Anders dan een bijdrage aan wetenschappelijke kennis levert
deelname geen direct persoonlijk voordeel op voor de deelnemers.