Gerandomiseerde trial voor het bestuderen van de werkzaamheid en nadelige effecten van de subcutane ICD in patienten met een klasse I of IIa ICD-indicatie, zonder pace-indicatie

ICD therapie is een belangrijke therapie in het voorkomen van overlijden door
hartritmestoornissen. Recentelijk is de subcutane ICD (S-ICD) geintroduceerd,
waarbij het gebruik van transveneuze geleidingsdraden in of op het hart
overbodig is geworden. Deze nieuwe S-ICD heeft al bewezen veilig en geschikt te
zijn voor de preventie van plotse cardiale dood. Het is waarschijnlijk dat het
overbodig maken van transveneuze geleidingsdraden leidt tot minder implantatie
gerelateerde complicaties, onterechte shock-therapieën en een langere
levensduur van de geleidingsdraden. Aan de andere kant is het onduidelijk of
het gebrek aan antitachy-pacing (ATP) functie in de subcutane ICD een beperking
is voor patiënten met frequent recidiverende ventriculaire tachycardieën. Deze
gerandomiseerde trial zal de voor- en nadelen van de S-ICD bestuderen.

Het bepalen of het gebrek aan ATP functie meer terechte maar onnodige
shock-therapie geeft bij patiënten met een S-ICD. Verder bestuderen we of de
S-ICD superieur is ten opzichte van de transveneuze ICD met betrekking tot
onterechte shock-therapie, implantatie gerelateerde complicaties en
complicaties van de geleidingsdraden of het ICD-apparaat.

Monocenter, gerandomiseerd gecontroleerd, prospectief proof-of-concept-trial,
waarbij patiënten ofwel behandeld worden met een subcutane ICD ofwel met een
transveneuze ICD.

geen

Er zullen mogelijk meer terechte maar onnodige shocks zijn bij patienten met
een subcutane ICD; maar we verwachten ook juist minder onterechte shocks,
minder complicaties en langere levensduur van de geleidingsdraden. Het totaal
aantal shocks zal naar onze verwachting minder zijn.