Dual Energy CT scans bij acute en chronische myocardische infarctie.

Bij patiënten met coronaire hartziekte (CAD), zou de myocardische disfunctie
als gevolg van acute of chronische myocardinfarct nog levensvatbaar kunnen zijn
en worden hersteld met revascularisatie. De identificatie van de levensvatbare
myocard heeft belangrijke klinische en prognostische implicaties voor patiënten
met CAD. Magnetic Resonance Imaging (MRI) wordt beschouwd als de
referentiestandaard in de opsporing van het myocard littekens bij zowel acute
als chronische infarcten. Dankzij een aantal technische ontwikkelingen, kunnen
cardiale Computed Tomography (CT) met Dual Energy techniek niet alleen worden
gebruikt voor de opsporing van coronaire stenose, maar ook voor de studie van
het myocard.
Onze hypothese is dat wij de gebieden van het myocard littekens bij patiënten
met acute en chronische infarcten met behulp van een Dual Energy CT nauwkeurig
kunnen detecteren en kwantificeren. Patiënten die niet geschikt zijn voor MRI
beeldvorming als gevolg van contra-indicaties (bv patiënten met defibrillators
en pacemakers) kunnen worden onderzocht met deze cardiale dual energy CT voor
de beoordeling van de levensvatbaarheid van het myocard.

Het belangrijkste doel van deze studie is het beoordelen van de diagnostische
prestaties van de Dual Energy CT in de detectie van acute en chronische
myocardinfarct met behulp van de MRI als referentiestandaard. De diagnostische
prestatie van Dual Energy CT zal ook worden geëvalueerd voor de detectie van
"no-reflow" gebieden met behulp van de MRI als referentie.

Het is een prospective diagnostische nauwkeurigheids studie. Patiënten met een
acute of chronische myocardinfarct zullen zowel de cardiale Dual Energy CT en
de MRI ondergaan. In aanvulling op de standaard CT coronair angiografie voor de
evaluatie van het lumen van de kransslagaders, zal een een extra scan met
vertraagde modus Dual Energy worden uitgevoerd de hartspier. Na het
CT-onderzoek, zal de patiënten worden onderzocht met de MRI.

Cardiale CT wordt geassocieerd met blootstelling aan straling van de patiënt.
De patiënt zal tweemaal worden gescand in dit onderzoeksprotocol: de first-pass
perfusie en no-reflow (arteriële fase, scan 1) en een vertraagde enhancement
(late fase, scan 2). Echter, er worden verschillende straling
reductietechnieken toegepast om de blootstelling aan straling te minimaliseren.
De resultaten van deze studie zijn een stap in de verbetering van de diagnose
en monitoring van personen met een hartinfarct.