De invloed van lichaamsvet en de plasma-lipide samenstelling op aderlijke gasembolie als gevolg van een diepe, droge duiksimulatie op lucht

Veneuze gasembolie (VGE) is een maat voor het decompressieziekterisico (rDCS)
van duikers, caissonarbeiders en ruimtevaarders (extra-vehicular space
expeditions). VGE wordt routinematig gemeten met een Doppler apparatat
geplaatst op de borst na het opkomen aan de oppervlakte van de duiker.
De individuele gevoeligheid voor VGE varieert enorm. Predisponerende factoren
zijn hogere leeftijd en een slechte aerobe conditie. Een vermeende factor is
een hoog vetgehalte. De literatuur op dit punt betreft twijvelachtig onderzoek.
Hoewel lichaamsvet geco-correleerd is met leeftijd en VO2max, geeft fysische
modellering van N2 opname in het lichaamsvet en de overige weefsels aan dat vet
een potentiele onafhankelijke determinant van VGE is. Bij een hoog vet% is de
absolute en relatieve bijdrage aan de totale opgenome hoeveelheid N2 hoger dan
bij een slanke duiker.
Over andere factoren in de literatuur wordt alleen gespeculeerd. Daar de
TC/HDL ratio een indicator is van de vaatwandconditie, waarbij hier vooral de
gladheid van de arteriele wand van belang is (micro-spleetjes als bellen-nuclei
generators), is de TC/HDL ratio een andere potentiele determinant. Tenslotte is
de vrije vertzuurspiegel (FFA) een derde potentiele determinant. Vanwege hun
3D-structuur, hun biamfilische natuur (ionogene krachten, van der
Waalskrachten, etc.) en thermodynamica stabilizeren FFA als surfactant de N2
bellen. Hun kracht is tegengesteld aan die van de oppervlakte spanning, dus
uitwendig gericht. Alleen met surfactant kunnen nuclei uitgroeien tot pathogene
bellen.


De hypothese is dat zowel vet%, de TC/HDL ratio als de FFA-spiegel
predisponerende factoren zijn.

Het voorgenomen onderzoek beoogt uitsluitsel te geven of de omstreden factor
vet% inderdaad een nieuwe predisponeerende factor is.
Voorts zal worden nagegaan of de TC/HDL ratio en de FFA spiegel predisponerende
factoren zijn om VGE te ontwikkelen.

Observationele studie waarbij Doppler VGE bepaald wordt na een droge simulatie
van een duik in een compressiekamer (van de Marine in Den Helder). De opzet van
de studie, waarin een aantal handelingen/stappen/acties te onderscheiden zijn
laat zich als volgt beschrijven:

1. Selectie van de duikers op grond van de randvoorwaarden.
2. Splitsing in twee leeftijd&VO2max gematchte groepen.
3. Beperkingen. De dag voor de simulatie is lichamelijke inspanning (duursport)
en gebruik van stimulerende middelen niet toegestaan. De 3 dagen voor de
simulatie is duiken niet toegestaan.
4. Na opstaan vochtopname. Vervolgens bloedmonster (nuchter) en meting vet%
(bio-impedantie).
5. Een standariseerd ontbijt, hetzij vet-rijk (ene grope), hetzij vetarm
(andere groe)p met opnieuw vochtopname.
6. Half uur na het ontbijt de duik-simulatie, 21 m equivalente diepte,
gedurende 40 min totaal.
7. Bloedmonster (FFA) direct na het verlaten van de drukkamer.
8. Precordiale Doppler metingen gedurende 2h20min.

Belasting: 2 x IV punctie (een voor ontbijt, 7 buisjes, en een na de simulatie,
een buisje). Kleine vragenlijst voor beroeps- en sportduikers. Fysiek en
mentale belasting veel minder dan bij openwater duiken.
Het risico op DCS is klein (2%). In geval van DCS zal onmiddelijk HBOT
(hyperbare O2 therapie) toegepast worden tot de symptomen verdwenen zijn. De
kans op restverschijnselen is zeer gering en deze zullen, zo ze optreden bij
ons laagrisico profiel en omstandigheden als de onze meestal lijden tot milde
pijn of een gering uitvalsverschijnsel (sensorisch en of motorisch, meestal aan
een van de extremiteiten).