Een multicenter, open-label onderzoek om de werkzaamheid en veiligheid van SAR153191 op lange termijn te evalueren bij patiënten met de ziekte van Bechterew

De ziekte van Bechterew (Spondylitis ankylopoetica (SA)) is een chronisch
progressive inflammatoire aandoening, die gekenmerkt wordt door inflammatoire
rugpijn ten gevolge van sacroiliitis, spondylitis en enthesitis. De aandoening
komt vooral voor bij jonge mannen en vrouwen tussen het tweede en derde
decenium. Standaardbehandelingen bestaan voornamelijk uit kinesitherapie,
NSAIDs en DMARDs met weliswaar een beperkte werkzaamheid. Dit in tegenstelling
tot de anti-TNFs die een hogere klinische werkzaamheid vertonen op korte en
middellange termijn. Van de patientenpopulatie is 30-40% resistent voor deze
anti-TNF*s.

Interleukine-6 (IL-6) is een belangrijk cytokine die actief is in de
pathogenese van de ziekte van Bechterew. Er is aangetoond dat de ontsteking bij
patiënten met de ziekte van Bechterew gedeeltelijk gemedieerd wordt door TNF*
en IL-6. Hoge hoeveelheden van beide cytokines werden teruggevonden in biopsies
van de sacro-iliacale gewrichten bij patiënten met de ziekte van Bechterew. Er
werden eveneens hoge IL-6 waarden aangetoond in de bloedbaan. Door het
blokkeren van deze IL-6 signaalweg met SAR153191, wordt verwacht dat deze
patiënten een voordelig effect zullen ervaren. Momenteel is er nog geen enkel
IL-6 monoclonaal antilichaam goedgekeurd in deze indicatie.

Het doel van dit onderzoek is om te bepalen of SAR153191 in een dosering van
150 mg éénmaal per week subcutaan toegediend veilig en werkzaam is om de
terugval en symptomen van de ziekte van Bechterew te doen afnemen over een
lange periode (tot maximaal 5 jaar).

Een open-label extensie onderzoek van SAR153191 tot maximaal 5 jaar of tot
commercieel verkrijgbaar of tot beindiging van het project, afhankelijk van wat
zich het eerste voordoet. De onderzoeksmedicatie wordt in een dosering van 150
mg éénmaal per week met een prikje onder de huid toegediend. In verband met de
veiligheid van de patient is het mogelijk de dosering aan te passen naar 150 mg
iedere 2 weken. De uiteindelijke dosering wordt aangepast naar de voorgestelde
optimale dosering.

Bij alle deelnemende patienten wordt éénmaal per week subcutaan (onder de huid) SAR153191 in een dosering van 150 mg toegediend.

De patient bezoekt minimaal 27 keer, maximaal 29 keer, het ziekenhuis voor het
onderzoek. Het eerst bezoek is het screeningsbezoek, daarna volgt het
randomisatie bezoek (dag 1), een bezoek bij week 2, 4, 6, 8, 12, iedere 12
weken van week 24 tot week 260 en week 266. Indien de patient dit wenst kan een
thuiszorg verpleegkundige, die speciaal voor het onderzoek geregeld wordt, de
patient thuis bezoeken op week 2 en 6. Mocht de patient dit niet willen, dan
wordt het bezoek in het ziekenhuis gedaan. Tijdens deze bezoeken wordt
lichamelijk onderzoek gedaan, worden bloedafnames gedaan, een ECG gemaakt, een
MRI en röntgenfoto's gemaakt en verschillende vragenlijsten afgenomen. Verder
wordt aan het begin van het onderzoek gekeken of de patient geen Tuberculose
heeft.

Bloedafnames
Tijdens de bloedafname kan de patient pijn en/of blauwe plekken krijgen op de
plek waar het bloed is afgenomen. Vorming van bloedpropjes en infecties kunnen
voorkomen, maar komen niet vaak voor. De hoeveelheid bloed, die gedurende het
onderzoek wordt afgenomen, is ongeveer 650 ml in 266 weken.

Studiemedicatie
Door de behandeling met de studiemedicatie heeft de patient mogelijk een
verhoogde kans op een infectie, zoals tuberculose. Dit komt omdat het
afweersysteem mogelijk kan verzwakken, waardoor het lichaam onvoldoende tegen
bacteriën, schimmels of virussen kan vechten.
De patient kan blauwe plekken, pijn of ongemak ervaren op plaatsen waar hij of
zij geïnjecteerd of geprikt is.

Hartfilmpje, MRI en röntgenfoto
Bij het maken van een hartfilmpje worden elektroden op de huid geplakt. Dit kan
een beetje onprettig zijn, maar is niet gevaarlijk.
Tijdens de MRI kan de patient niet bewegen; dit kan ongemakkelijk zijn vanwege
de ziekte van Bechterew.
Voor het maken van een röntgenfoto van de wervelkolom wordt de patient
blootgesteld aan straling. De hoeveelheid straling is gelijk aan een
natuurlijke achtergrondstraling in Nederland van minder dan één jaar.

Zwangerschap
Als de patient zwanger kan worden, dan moet de patient tenminste een maand vóór
de start van het onderzoek operatief gesteriliseerd zijn (afsluiting van de
eileiders of baarmoeder verwijdering); of een spiraaltje gebruiken in
combinatie met een pessarium, condoom of zaaddodend middel; of de pil gebruiken
in combinatie met een barrièremiddel. De patient dient de anticonceptiemiddelen
gedurende het hele onderzoek te gebruiken zoals voorgeschreven. Aan het begin
van het onderzoek en elke 4 weken wordt een zwangerschapstest gedaan.
Mannen moeten 2 anticonceptiemiddelen gebruiken: een condoom in combinatie met
een zaaddodend middel.