De validatie van mogelijk prognostische factoren voor zwangerschapscomplicaties in bloed van zwangere vrouwen tijdens de 2e helft van de zwangerschap.

Ongeveer 25% van alle zwangerschappen wordt gecompliceerd door obstetrische
ziekten die de gezondheid van de moeder en/of het kind bedreigen. Ernstige
preeclampsie (de novo hypertensie en proteïnurie na 20 weken zwangerschap) en
HELLP (acroniem voor Hemolysis, Elevated Liver enzymes and Low Platelets)
syndroom zijn de voornaamste oorzaken van zwangerschaps-gerelateerde maternale
mortaliteit en morbiditeit. Intra-uteriene groeivertraging en premature
geboorte zijn belangrijke additionele oorzaken van neonatale mortaliteit en
morbiditeit.
Recent onderzoek heeft een aantal factoren van voornamelijk placentaire
oorsprong geïdentificeerd, die mogelijk prognostische waarde voor
zwangerschapscomplicaties hebben. In het oorspronkelijke (inmiddels afgesloten)
PANDA project, heeft onderzoek naar placentaire profielen bij hypertensieve
aandoeningen tijdens de zwangerschap een aantal transcripten aangetoond die
verhoogd aanwezig zijn in de placenta van vrouwen met zwangerschapscomplicaties.
In potentie hebben deze factoren, die vroeg in de zwangerschap in de maternale
circulatie aantoonbaar zijn, prognostische waarde. Prognostische factoren voor
zwangerschapscomplicaties zijn van belang omdat met die informatie zwangere
vrouwen die complicaties gaan ontwikkelen intensiever gecontroleerd kunnen
worden en in de toekomst mogelijk ook tijdig behandeld kunnen worden. Voordat
prospectieve studies naar de waarde van prognostische factoren vroeg in de
zwangerschap voor het later optreden van zwangerschapscomplicaties aan de orde
is, moet eerst aangetoond worden dat deze factoren in staat zijn *ziek van
gezond* te onderscheiden.

Het verkrijgen van maternaal bloed tijdens de 2e helft van de zwangerschap,
gecombineerd met een klinische database en informatie over de
zwangerschapsuitkomst.

Het betreft een observationele studie. Zwangere patiënten die opgenomen worden
op de afdeling Verloskunde van het AMC worden gevraagd om mee te doen. Het
afgenomen EDTA bloed wordt gebruikt om placenta specifieke RNAs en eiwitten aan
te tonen.

Via een venapunctie wordt 1 stuks 10 ml EDTA bloed afgenomen. Dit wordt
maximaal 3 maal gedaan met een maximale frequentie van 1x per 7 dagen. De
bloedafname wordt gecombineerd met reguliere afnames in het kader van de
medische zorg.
De venapunctie levert een minimale belasting op. De risico*s zijn de risico*s
verbonden aan een venapunctie; soms een licht pijnlijke plek of een haematoom.