Lokalisatie van de innervatiezone van de m. flexor carpi ulnaris door middel van High-density Surface Electromyography

Injecties met botuline-toxine A worden in toenemende toegepast om abnormaal
verhoogde spierspanning te verlagen in specifieke neurologische aandoeningen.
Een effectieve behandeling vergt injectie nabij de innervatiezone van de te
behandelen spier. Voor het lokaliseren daarvan bestaat geen standaardprocedure.
Daarnaast zijn er aanwijzingen voor klinisch relevante variatie in de lokatie
van innervatiezones, zowel tussen mensen onderling als ten gevolge van onder
meer het activatieniveau van de spier (maar niet de gewrichtshoek).
High-density surface electromyography (HDsEMG) zou een goed toepasbare methode
kunnen vormen om de innervatiezone te lokaliseren onder verschillende
omstandigheden.

De primaire onderzoeksvraag is, of het mogelijk is om de innervatiezone van de
musculus flexor carpi ulnaris betrouwbaar te kunnen lokaliseren met HDsEMG
onder diverse experimentele omstandigheden.

Het doel van dit onderzoek is om vast te stellen of HDsEMG zou kunnen worden
ingezet als alternatieve methode voor de huidige klinische procedure van
lokalisatie van de innervatiezone van onderarmspieren.

De methodolgie van lokalisatie met behulp van HDsEMG zal worden ontwikkeld en
getest op een cohort van 10 gezonde volwassenen. Voor elk van de proefpersonen
zal in beide armen de innervatiezone van de m. flexor carpi ulnaris worden
bepaald met behulp van HDsEMG. Motor unit potentials zullen worden gemeten
gedurende elk van drie typen spieractivatie: willekeurige aanspanning,
mechanisch geinduceerde rekreflex en elektrische stimulatie van de nervus
ulnaris. De lokatie van de innervatiezone zal worden vergeleken met die volgens
een methode die is gebaseerd op zogenaamde 'bony landmarks'. Betrouwbaarheid
zal worden vastgesteld door herhaalde metingen. De afhankelijkheid van de
lokatie van de innervatiezone van de mate van spieractivatie, gewrichtshoek en
stimulatiemethode zal worden bepaald.

Het meten van spiersignalen gebeurt met behulp van een galvanisch gescheiden
meetsysteem dat geen enkel gevaar oplevert voor de proefpersoon. De opgelegde
polsbewegingen hebben een geringe amplitude en zou hooguit kunnen resulteren in
lichte spierpijn in de onderarm. Elektrische stimulatie van de zenuw kan als
onaangenaam worden ervaren (prikkelend of zelfs iets pijnlijk) maar slechts op
het moment van stimulatie.

Mede door dit onderzoek zou op termijn de injectie van botuline-toxine in de
onderarmsmusculatuur minder belastend voor patiënten en effectiever kunnen
zijn. De proefpersonen in dit onderzoek worden slechts belast met een beperkt
ongemak en tijdsinvestering en lopen geen noemenswaardige risico's.