De spiegel box illusie: visuo-proprioceptive interactie and training effecten bij kinderen met Spastisch Hemiparetische Cerebrale Parese

Verschillende studies hebben aangetoont dat spiegeltherapie met behulp van de
spiegelbox effectief kan zijn in het verbeteren van de functionaliteit van de
aangedane hand. Ramachandran en Rogers-Ramachandran beschreven de spiegelbox
voor het eerst in 1996 voor de behandeling van mensen met fantoompijn na een
amputatie. Echter, vandaag de dag is het gebruik verder onderzocht in andere
populaties zoals patienten met complex regionaal pijn syndroom, en patienten
met herseninfarct. De resultaten van deze studies zijn positief wat betreft het
verbeteren van de motorische functie van de bovenste ledematen. Er wordt
gedacht dat, door het terugbrengen van afwezige of verstoorde visuele
informatie van de aangedane arm met behulp van een spiegelreflectie van de niet
aangedane arm, de sensorische afferente visuele informatie weer genormaliseerd
wordt. Er wordt gesuggereerd dat deze reparatie van de afferentie inkomst van
informatie, ook al is deze gemanipuleerd, curciaal is voor het omkeren van
negatieve effecten op bewegingsprestatie en pijn. Recentelijk hebben Feltham et
al. gekeken naar de effecten van de spiegelbox illusie op bewegingscoördinatie
en neuromusculaire activatie bij kinderen met SHCP tijdens het uitvoeren van
een bimanuele circulaire taak. De resultaten lieten zien dat de spiegel in
staat was de variabiliteit van de intermanuele coordinatie en de hoge EMG
intensiteit die normaal gesproken gevonden worden bij kinderen met CP, kon
reduceren. Ondanks het feit dat deze resultaten een positief effect suggeren
van de spiegelbox op het bewegingsgedrag van kinderen met SHCP, is er toch
verder onderzoek nodig om de potentiele mogelijkheid van interventie verder te
onderzoeken.

Het huidige onderzoek heeft als doel om het effect van spiegelbox op
bewegingsprestatie, neuromusculaire activatie en proprioceptie van kinderen met
SHCP te onderzoeken. Daarnaast zal er gekeken worden naar het proprioceptief
vermogen van de kinderen met SHCP en wordt er gekeken naar het effect van de
spiegelbox illusie op dit vermogen. Om meer inzicht te krijgen in de
onderliggende mechanismen van de spiegelbox zal oo het effect van een
perturbatie van de visuele feeedback op bewegingsprestatie bekeken worden. Als
laatste wordt er onderzocht of een korte training met de spiegelbox een effect
heeft op bewegingsprestatie van de aangedane hand in kinderen met SHCP.

De studie bestaat uit 3 verschillende experimenten die als doel hebben meer
inzicht te verwerven in het effect van de spiegelbox bij kinderen met SHCP en
de onderliggende werkingsmechanismen van de spiegelbox. Experiment 1 kijkt naar
proprioceptie en het effect van de spiegelbox op het proprioceptieve vermogen
van kinderen met SHCP. Experiment 2 focust op het effect van een perturbatie
van de visuele informatie op bewegingscoordinatie en neuromusculaire activatie
in kinderen met SHCP. Experiment 3 ten slotte, kijkt naar het effect van een
korte training met de spiegelbox op bewegingscoordinatie, neuromusculaire
activatie en proprioceptief vermogen bij kinderen met SHCP.

We verachten geen specifieke risico's voor de proefpersonen. De gebruikte
methoden zijn niet-invasief (spiegelbox, goniometer, EMG) en veroorzaken geen
grote risico's. Er wordt voor gezorgd dat de spiegel en het perspex glas goed
vastzitten. Bovendien wordt er bij de EMG meting rekening gehouden met een
mogelijke allergische reactie. Dit treedt zelden op, maar indien dit wordt
opgemerkt zullen de electrodes onmiddellijk verwijderd worden en zal de EMG
meting niet worden voortgezet.