De effecten van vasten en gewichtsverlies op energie-gevoelige systemen in proefpersonen met en zonder overgewicht

Energie-gevoelige systemen zijn belangrijk om homeostase te handhaven. Onze
hypothese is dat de afstelling van deze systemen verschilt tussen personen met
en zonder overgewicht. We denken dat de moleculaire en systemische respons op
vasten daarom meer uitgesproken zal zijn in proefpersonen met overgewicht. Een
sterkere respons op vasten zou wellicht ook kunnen verklaren waarom deze
proefpersonen obesitas gekregen hebben. Om te kijken of dit inderdaad het geval
is, zullen we onderzoeken of de afstelling van energie-gevoelige systemen in
obesitas-patienten verandert na gewichtsreductie.
Om bovenstaande hypothese te toetsen zullen we de fysiologie van calorische
restrictie onderzoeken in de spier en in de hersenen. Eveneens zullen we
endocriene systemen (schildklier- en bijnieras) bestuderen aan de hand van
venapuncties.

1. Om de effecten van vasten op energy-sensing systemen in de spier van
proefpersonen met en zonder overgewicht te vergelijken
2. Om de effecten vasten op de hersenactiviteit in proefpersonen met en zonder
overgewicht te vergelijken
3. Om de activiteit van de HPA en HPT as in respons op vasten te vergelijken in
proefpersonen met en zonder overgewicht
4. Om de effecten van gewichtsverlies op energy-sensing systemen in de spier
van proefpersonen met overgewicht te bepalen

Alle deelnemers worden gekeurd voorafgaande aan hun deelname aan deze
interventie studie. Er zijn twee groepen in de studie: normaalgewichtige en
overgewichtige proefpersonen. De normaalgewichtige deelnemers zijn de
controlegroep.

Alle deelnemers zal gevraagd worden tijdens 60 uur te vasten. Tijdens deze
periode worden zij opgenomen in ons onderzoekscentrum. Antropometrie, een
biolelectrische impedantie meting (BIA) en een indirecte calorimetrie worden
verrichtt. Hierna wordt er een venapunctie verricht en zal er een HRV (heart
rate variability) gedaan worden. Vervolgens wordt er een structurele MRI en een
resting-state FMRI vervaardigd op een 3T MRI scanner. De MRI procedure zal in
totaal ongeveer 40 minuten duren. Hierna wordt er een spierbiopt genomen van de
musculus vastus lateralis. Vervolgens zullen de proefpersonen gedurende een
periode van in totaal 60 uur niet eten, waarna we de antropometrie, de BIA, de
indirecte calorimetrie, de venapunctie, de HRV, de MRI en het spierbiopt zullen
herhalen.

Na bovenstaande zullen de proefpersonen met overgewicht een laagcalorisch
(Prodimed) dieet gaan gebruiken gedurende 8 weken zodat er een substantieel
gewichtsverlies bereikt zal worden. Om bijwerkingen van het dieet te monitoren
zullen we de deelnemers regelmatig terugzien en/of opbellen. We zullen hen
terugzien in week 1,2,4 en 6 en telefonsich contact hebben in de weken 3,5 en
7. Na de dieetinterventie zullen we alle hierboven beschreven metingen
herhalen, maar zonder dat de proefpersonen vasten.

Het spierbiopt levert regelmatig een blauwe plek op en/of spierpijn op de plek
van het spierbiopt. De eerste 2 dagen hierna kunnen proefpersonen een zwaar
gevoel hebben in de spier.

Van het gebruik van Prodimed worden weinig bijwerkingen verwacht. De meest
voorkomende bijwerking tijdens het gebruik van Prodimed is obstipatie, wat te
verhelpen is door meer te drinken. Als dit niet helpt, kan er lactulose
gebruikt worden.

Er bestaat een risico dat er op de MRI scan onverwachte bevindingen aan het
licht komen. Deze zullen altijd aan de patient en diens huisarts worden
gecommuniceerd. Indien een patietn niet op de hoogte gesteld wil worden van
eventuele afwijkingen kan deze niet deelnemen aan het onderzoek.