De COMPAS studie: studie naar de ervaring en betekenis van subjectieve cognitieve klachten na een beroerte.

De cognitieve gevolgen van een beroerte/cva kunnen enerzijds objectief en
anderzijds subjectief onderzocht worden. De meeste studies tot nu toe focusten
op de objectieve cognitieve stoornissen door met behulp van neuropsychologische
testen te meten wat een patiënt wel en niet meer kan op cognitief gebied. Er is
echter veel minder aandacht voor de subjectieve cognitieve klachten die
patiënten in het dagelijkse leven ervaren. Uit de literatuur en de klinische
praktijk blijkt dat een substantieel deel van de patiënten cognitieve klachten
ervaart. Er is echter nog geen inzicht in of deze klachten na een beroerte
verschillen van cognitieve klachten in de gezonde populatie, hoe de klachten
zich over de tijd ontwikkelen en wat de klachten betekenen. Het is onbekend of
er specifieke risicofactoren voor het ervaren van cognitieve klachten na een
beroerte gedefinieerd kunnen worden, hoe cognitieve klachten zich verhouden ten
opzichte van objectieve cognitieve stoornissen en of ze de kwaliteit van leven
beïnvloeden.

(1) Nagaan of er een verschil bestaat tussen cva patiënten en een gezonde
controlegroep in de rapportage en het beloop van subjectieve cognitieve
klachten in de eerste 2 jaar na een beroerte.
(2) Nagaan wat de mogelijke predictoren zijn voor het ervaren van cognitieve
klachten in de eerste 2 jaar na een beroerte.
(3) Onderzoeken wat de predictieve waarde van cognitieve klachten is voor
huidig en toekomstig cognitief functioneren.
(4) Onderzoeken wat het effect van cognitieve klachten op kwaliteit van leven
is.

Het betreft een prospectieve follow-up studie waarin 4 maal bij patiënten en
gezonde controles subjectieve en objectieve variabelen in kaart worden gebracht
door middel van vragenlijsten en/of neuropsychologisch onderzoek. De
meetmomenten vinden plaats op: 3 maanden (T1), 6 maanden (T2), 12 maanden (T3)
en 24 maanden (T4) na CVA. T1, T3 en T4 bestaan uit een interview,
neuropsychologisch onderzoek en vragenlijstonderzoek. T2 houdt een kort
vragenlijstonderzoek in. Het interview en neuropsychologisch onderzoek vinden
in een testsetting plaats: patiënten worden uitgenodigd op het ziekenhuis waar
zij zijn behandeld voor hun beroerte; gezonde controles worden uitgenodigd op
de Universiteit van Tilburg. Vragenlijstonderzoek vindt plaats in de
thuissituatie waar deelnemers de vragenlijsten kunnen invullen wanneer het hen
het beste uitkomt.

De studie bevat 4 meetmomenten verdeeld over 2 jaar. Drie maal vindt een
interview en neuropsychologisch onderzoek (à ca. 2 uur) en vragenlijstonderzoek
(à ca. 30 minuten) plaats. Eén meting bestaat alleen uit kort
vragenlijstonderzoek (ca. 15 minuten). De totale belasting wordt geschat op 8
uur verdeeld over de 4 meetmomenten in 2 jaar. De metingen zijn niet-invasief,
deelname is zonder specifieke risico*s en participanten ontvangen een
vergoeding van in totaal ¤20,-.
De informatie die het onderzoek oplevert is zowel klinisch als maatschappelijk
zeer relevant. CVA is een aandoening die een groot aantal mensen treft en door
vergrijzing van de populatie zal het aantal patiënten in de toekomst verder
toenemen. Het is de belangrijkste oorzaak van chronische invaliditeit op
volwassen leeftijd, is gerelateerd aan een lagere kwaliteit van leven en brengt
een grote zorgvraag met zich mee. Het onderzoek geeft inzicht in wat patiënten
zelf aan klachten en problemen in het dagelijkse leven ervaren en helpt
clinici een betere inschatting van de prognose van cognitieve klachten te
maken, wat in de voorlichting van de patiënt en diens omgeving van belang is.
Tevens helpt inzicht in de betekenis van cognitieve klachten de juiste
behandeling voor cognitieve klachten te kiezen of te ontwikkelen indien de
bestaande behandeltechnieken niet toereikend zijn.