Niet-invasieve bepaling van urineblaas contractiliteit en urethrale weerstand na behandeling van urine stressincontinentie bij mannen met ProACT: een pilot studie.

ProACT is ontwikkeld om stressincontinentie na een radicale prostatectomie te
behandelen. Het bestaat uit 2 ballonnen die onder de blaashals worden
geplaatst. Door een ventiel in het scrotum kunnen de ballonnen postoperatief
worden bijgevuld, totdat continentie is verkregen. Een te hoge urethrale
weerstand door de ballonnen kan op termijn een verdikte blaaswand geven, met
symptomen van een overactieve blaas. Om deze reden krijgen patiënten een
invasief video-urodynamisch onderzoek. Dit is een methode waarbij complicaties
kunnen optreden, zoals hematurie en urineweginfecties. Het is wenselijk deze
methode door een niet-invasieve methode te vervangen. De sector Furore van de
afdeling Urologie heeft een methode ontwikkeld voor niet-invasieve urodynamica.
Met deze condoomkathetermethode is het mogelijk een isovolumetrische blaasdruk
te meten, wat een maat is voor blaascontractiliteit. Door deze meting te
combineren met een vrije flowmeting, kan de methode ook gebruikt worden om
blaasuitgangobstructie te diagnosticeren. Onze studie vergelijkt de
niet-invasieve methode met de invasieve methode om het effect te evalueren van
ProACT bij mannen met incontinentie na een radicale prostatectomie.

Het doel van de studie is de mogelijkheid te onderzoeken van het gebruik van
niet-invasieve urodynamica voor de evaluatie van blaasuitgangobstructie na
ProACT implantatie door de niet-invasieve urodynamica te vergelijken met de
invasieve methode. Het ultieme doel is dat de niet-invasieve urodynamica de
invasieve urodynamica kan vervangen bij de follow-up van patiënten die
behandeld zijn met ProACT.

Naast het invasieve urodynamisch onderzoek zullen patiënten worden uitgenodigd
voor het onderzoek met de condoomkathetermethode. Na een vrije flowmeting
zonder condoom volgen twee metingen waarbij de patiënt door het condoom moet
plassen. Gedurende de mictie wordt de flow mechanisch onderbroken. De maximale
druk in het condoom reflecteert de isovolumetrische blaasdruk. De gegevens uit
de invasieve meting zullen worden vergeleken met de gegevens uit de
condoomkathetermethode.

In een eerdere studie "A longitudinal non-invasive study of changes in urinary
bladder contractility secondary to prostatic enlargement" (MEC
202.680/2001/148) ondergingen 1073 deelnemers de niet-invasieve methode. Tot nu
toe zijn de volgende complicaties opgetreden:
- urineretentie bij 1 deelnemer. Het onderzoek leek volgens de onderzoeker niet
de enige factor te zijn die bijdroeg aan deze retentie. Voor zover het
onderzoek bijdroeg aan de urineretentie, lijkt dit vermijdbaar als de
deelnemers zich aan de instructies houden tijdens het onderzoek.
- urineweginfectie bij 1 deelnemer. De patiënt werd behandeld met antibiotica.
- Een lichte, self-limiting macroscopische hematurie werd gezien bij 67
deelnemers (7%). De deelnemers werd geadviseerd water te drinken en kregen geen
additionele behandeling.