Onderzoek naar mindfulness bij kankerpatienten vanuit een zelfregulerend stress-coping perspectief

Empirisch onderzoek naar mindfulness bij kankerpatienten richtte zich tot op
heden vooral op de effectiviteit van interventies, gebaseerd op mindfulness.
Een recente meta-analyse naar de effectiviteit van op mindfulness gebaseerde
interventies op het psychisch welbevinden van kankerpatienten vond een positief
verband. Deze positieve effecten van de interventie worden toegeschreven aan
het leren en ontwikkelen van mindfulness, maar dit idee is nog niet nauwgezet
empirisch getoetst. Terwijl er meer conceptuele studies naar mindfulness zijn
gedaan onder studenten, is er erg weinig bekend over de waarde van mindfulness
in de aanpassing van kankerpatienten aan hun ziekte. In deze studie zal deze
kwestie centraal staan. Als theoretische achtergrond wordt het stress-coping
zelfregulatiemodel gebruikt. Dit model gaat ervan uit dat mensen een
gebeurtenis als positief, neutraal of negatief inschatten, deels afhankelijk
van de mate waarin de gebeurtenis ingrijpt in belangrijke persoonlijke doelen.
Mensen maken ook een inschatting van hun vertrouwen en copingbronnen om met de
gebeurtenis om te gaan. Deze inschattingen zijn van invloed op de cognitieve en
gedragsmatige copingstrategieen van mensen om problemen op te lossen, doelen te
bereiken en emoties te reguleren. Uiteindelijk hebben deze copingstrategieen
invloed op aanpassing aan de gebeurtenis en welbevinden.

1. Het onderzoeken van de verschillen tussen kankerpatienten en gezonde
controlepersonen in de mate waarin ze mindfulness rapporteren.
2. Het onderzoeken van mogelijke correlaten van mindfulness, d.w.z. factoren
die mindfulness kunnen verhogen of verminderen.
3. Het onderzoeken van de relatie tussen mindfulness en welbevinden bij
kankerpatienten en de onderliggende mechanismen.

Observationeel, cross-sectioneel onderzoek, dataverzameling via eenmalige
vragenlijst.

De belasting bestaat voor alle proefpersonen uit het eenmalig invullen van een
vragenlijst.