Rol van diafragma vermoeidheid tijdens ontwennen van mechanische beademing

Mechanische beademing biedt essentiele ondersteuning tijdens een acute periode
waarin de eigen ademhaling faalt. Helaas wordt mechanische beademing ook
geassocieerd met risico's en complicaties, daarom proberen artsen een patient
zo snel mogelijk van de beademing te leggen wanneer het onderliggend lijden
voor het falen van de ademhaling is verdwenen. Echter, 20-30% van de
geintubeerde patienten blijken moeilijk te ontwennen van de beademing. Dit
resulteert in een verhoogde morbiditeit, mortaliteit en kosten van de
gezondheidszorg. Het diafragma is de belangrijkste ademhalingspier. De
capaciteit van het diafragma van kritisch zieke patienten is aangedaan door IC
verkregen spierzwakte. De weerstand en compliantie van het ademhalingssysteem
is vaak toegenomen in patienten die aan de beademing liggen. Dit zorgt in
combinatie met een verminderde capaciteit van de ademhalingsspieren, om druk te
genereren, dat
deze patienten moeilijk van de beademing afkomen. Er bestaat weinig discussie
over het feit dat ademhalingsspieren zwak zijn, daarentegen is het ontwikkelen
van spiervermoeidheid onderwerp van discussie. Het is belangrijk om te weten of
ademhalingsspieren vermoeid raken tijdens het ontwennen van de beademing, omdat
dit een grote rol kan spelen in het verbeteren van de procedure om patienten
succesvol van de beademing te laten het ontwennen.

Het primaire doel van de ze studie is om te bepalen of het diafragma
contractiliteitsvermoeidheid ontwikkeld gedurende een trial om te ontwennen van
de beademing en of dit geassocieerd is met het mislukken van een trial. Verder
wordt de hypothese getest of diafragma efficientie (effdi = elektrische
activiteit diafragma (Edi) / transdiafragmale druk (Pdi)) kan worden gebruikt
als objectieve voorspeller voor uitkomst van een trial om te onwennen van de
beademing.

Een prospectieve cohort pilot studie in mechanisch beademde patienten.

Met uitzondering van het plaatsen van de esophagus catheter vinden er geen
andere experimentele interventies plaats. Het inbrengen van de esophagus
catheter kan resulteren in milde discomfort. Er zijn geen complicaties bekend
bij het inbrengen en het gebruik van deze zachte catheter. Verder wordt er,
indien er geen neurofysiologische metingen zijn uitgevoerd voor klinische
redenen, deze uitgevoerd voor onderzoeksdoeleinden. De patienten in deze studie
hebben geen baat bij deelname.