Onderzoek naar de werkzaamheid van een combinatie van Everolimus (RAD001, Afinitor®) met Cyclophosphamide bij hormoonongevoelig en eerder met Docetaxel behandeld prostaatkanker.

In de laatste decennia is vooruitgang geboekt in de behandeling van veel
voorkomende solide tumoren, zoals borst- en darmkanker. Nieuwe behandelmethodes
en nieuwe geneesmiddelen zijn ontwikkeld wat heeft geresulteerd in een
verbeterde overleving en kwaliteit van leven voor patiënten die door deze
ziekten zijn aangedaan. Echter de prognose van patiënten met prostaatkanker die
niet meer reageert op hormonale behandeling, is nog steeds zeer beperkt, wat in
de afgelopen jaren niet is veranderd. Er bestaat een grote behoefte aan
behandelmogelijkheden om de levensduur en de kwaliteit van leven van
prostaatkanker patiënten te verbeteren.

Het primaire eindpunt van deze studie is te beoordelen of behandeling met de
mTOR remmer Everolimus resulteert in een objectiveerbare verandering in de
fosforylatie van de door mTOR geactiveerde signaaleiwitten 4eBP1 en p70S6K in
prostaat biopten van prostaatkanker patiënten.

Patiënten met een stijgend serum PSA terwijl de testosteron spiegel volledig
medicamenteus is onderdrukt en die eerder met Docetaxel zijn behandeld kunnen
deelnemen aan deze fase II studie. Voor behandeling zullen er prostaatbiopten
worden verricht alsmede bleodonderzoek, lichamelijk onderzoek, anamnese wordt
afgenomen, medicatiegebruik wordt genoteerd en de ECOG performance status. Na 2
weken behandeling met Everolimus alleen worden opnieuw prostaatbiopten genomen
en wordt bloedonderzoek en lichamelijk onderzoek verricht, anamnese wordt
afgenomen, medicatiegebruik wordt genoteerd en de ECOG performance status.
Daarna wordt Everolimus gecombineerd met Cyclofosfamide. Patiënten zullen de
polikliniek gedurende de eerste twee maanden om de twee weken bezoeken en
daarna iedere vier weken. Bij de polikliniek bezoeken wordt gevraagd naar
eventuele bijwerkingen, wordt lichamelijk onderzoek verricht (waaronder ECOG
performance score), bloedonderzoek zal worden verricht en toxiciteit van de
behandeling genoteerd. Om een eventuele niet infectieuze pneumonitis ten
gevolge van de medicatie te monitoren zal er gedurende medicatie gebruik om de
8 weken een X-Thorax worden gemaakt. Patiënten zullen de medicatie voortzetten
totdat het PSA weer gaat stijgen, de bekende afwijkingen in grootte toenemen of
totdat toxiciteit zich ontwikkeld ernstiger dan graad 3.

Everolimus zal in twee doseringen worden voorgeschreven. De eerste tien patienten zullen worden behandeld in een dosering van 5 mg eenmaal daags. In geval van milde toxiciteit; minder of gelijk aan 20% van patienten ondervindt graad 3 toxicieit na 6 weken behandeling (2 weken Everolimus alleen en vier weken de combinatie van Everolimus en Cyclofosfamide), zal de Everolimus dosering worden verhoogd tot 10 mg per dag voor de volgende tien patiënten. Daarnaast zal voor de behandeling start en nadat twee weken lang Everolimus als enig middel is gebruikt, prostaatbiopten worden afgenomen.

Patiënten zullen de polikliniek gedurende de eerste twee maanden om de twee
weken bezoeken en daarna iedere vier weken. Er zullen frequentere
laboratoriumonderzoeken plaatsvinden dan buiten deze studie zou gebeuren. De
kans dat patienten bijwerkingen gaan ervaren van de behandeling is groot. In
een eerdere pilot studie naar de combiantie van Everolimus en Cyclofosfamide
waren lymfopenie, neutropenie, thrombopenie, anaemie, en vermoeidheid de meest
voorkomende bijwerkingen. Daarnaast zal voor de behandeling start en nadat twee
weken lang Everolimus als enig middel is gebruikt, prostaatbiopten worden
afgenomen. Dit is een interventie die door patiënten als belastend wordt
ervaren. Mogelijke risico*s zijn bloedingen en infecties.