De rol van beeldvorming bij subtypes binnen de ziekte van Parkinson: een pilot onderzoek.

De klinische heterogeniteit tussen patiënten met de ziekte van Parkinson wijst
op het bestaan van subtypes. In een recent onderzoek werden in patiënten met
langdurige ziekte vier klinisch te onderscheiden subtypes ontdekt, die
verschillen met betrekking tot een complex van niet-dopaminerge symptomen en
motorische complicaties. Bij aanvang van de ziekte zijn deze klinische
kenmerken echter geen belangrijk onderdeel van het fenotype, waardoor ze van
weinig of geen belang zijn bij het voorspellen van subtypes. Kwantitatieve
biomarkers van de kenmerken die het onderscheid maken tussen de subtypes kunnen
in potentie subtypes identificeren voor expressie van de ziekte.
Er is niet veel bekend over de rol van beeldvorming bij biomarkeronderzoek in
subtypes bij de ziekte van Parkinson. Om te onderzoeken of 3T MRI potentiële
biomarkers kan genereren voor het onderscheiden van subtypes bij de ziekte van
Parkinson, is de eerste stap om te kijken of de paiënten met het meest ernstige
subtype significant verschillen op MRI maten van controlepersonen.

Het doel van deze studie is om statistisch significante verschillen op 3T
beeldvorming parameters te ontdekken tussen patiënten met het meest ernstige
subtype van de ziekte van Parkinson en controlepersonen.

De voorgestelde studie is een cross-sectionele case-control studie.

De ziekte van Parkinson is een progressieve aandoening met een onbekende
oorzaak, met alleen symptomatische behandelopties. Dit onderzoek vraagt enige
inspanning van de patiënten en is niet direct waardevol voor het individu, maar
zal meer inzicht verschaffen in de bruikbaarheid van beeldvorming in onderzoek
naar de ziekte van Parkinson. De duur van het onderzoek kan tot vermoeidheid
leiden bij sommige patiënten; in dat geval zullen rustperiodes worden ingelast.
Als patënten ernstigere symptomen ontwikkelen door de metingen in de studie,
zal de studie worden aangepast of gestaakt. Indien nodig zal de dienstdoende
neuroloog worden geraadpleegd.

Anatomische scans zullen door een arts worden onderzocht of overwachte
bevindingen. In het geval van een onverwachte bevinding, zal een neuroloog
worden geraadpleegd en zal de bevinding worden besproken. Indien noodzakelijk,
zal de huisarts van de deelnemer binnen 3 weken na de scan op de hoogte worden
gesteld. De deelnemer wordt ingelicht over het op de hoogte stellen van de
huisarts. De huisarts zal de patiënt informeren over de bevindingen.