Normaalwaarden van oesophageale Hoge-Resolutie Manometrie

Rationale: Sinds de introductie in de jaren *50 is de oesophageale manometrie
een belangrijke test geworden bij de evaluatie van oesophagele
motiliteitsstoornissen. Met conventionele manometrie worden de verschillende
drukken in de oesophagus gemeten met intervallen van 5 centimeter.
Hoge-Resolutie Manometrie (HRM) is een relatief nieuwe techniek om motiliteit
van de slokdarm te beoordelen en wordt gezien als een technische vooruitgang
ten opzichte van de conventionele manometrie. De HRM-catheter bezit meer
sensoren en deze zijn 1 cm van elkaar verwijderd. Daarnaast kunnen er pseudo-3D
topografische plots worden gecreëerd, en dit vergemakkelijkt de interpretatie
van de resultaten. Ook lijkt HRM nauwkeuriger afwijkingen in motiliteit aan te
kunnen tonen om zo een betere verklaring te kunnen geven voor de symptomen van
de patiënt.
Een probleem hierbij is vooralsnog, dat er geen goede normaalwaarden bestaan
van deze nieuwe onderzoekstechniek. Deze zijn nodig om een juiste klinische
interpretatie te verkrijgen van de metingen bij patienten.
Daarnaast is het zo, dat niets bekend is van de inter- en intra-individuele
variabiliteit van de parameters die gebruikt worden bij HRM.

De primaire doelstelling van dit onderzoek is om normaalwaarden te verkrijgen
van hoge-resolutie manometrie. De tweede doelstelling is om de inter- en
intra-individuele variabiliteit van de gemeten parameters te onderzoeken.

Studie opzet: observationele studie

Participanten zullen een Hoge-Resolutie Manometrie (HRM) ondergaan. HRM is een
routine-onderzoek in het UMCU. Er bestaan geen specifieke risico*s die
verbonden zijn aan dit onderzoek.