Het effect van een loopfiets op inspanningscapaciteit bij patienten met COPD en chronisch hartfalen

Patienten met COPD en chronisch hartfalen worden gekenmerkt door een
verminderde inspanningstolerantie, gepaard gaand met dyspnoe en moeheid.In
verband met deze beperking zou het gebruik van loophulpmiddelen zinvol bij hen
kunnen zijn. In hartfalen patienten is het effect van loophulpmiddelen nog niet
onderzocht. Bij COPD patienten blijkt het gebruik van een rollator te leiden
tot enige verbetering in loopafstand, dyspnoe en saturatie, met name bij de
ernstiger patienten. Echter een rollator blijkt toch enigszins beperkt te
worden ingezet, mogelijk ten gevolge van schaamte, en daarom lijkt het
onderzoeken van het effect van een hulpmiddel met een meer dynamische
uitstraling, zoals een loopfiets, gerechtvaardigd.
De mogelijke winst van een loopfiets ten opzichte van een rollator kan met
verschillende zaken samenhangen. Het gebruik van de loopfiets leidt to een
sterke reductie van het gewicht dat door de benen gedragen moet worden, hetgeen
naar verwachting zowel voor COPD patienten als voor hartfalen patienten
verbetering van de loopefficientie zal geven. Bovendien zou de armsteun van de
loopfiets de ventilatoire capaciteit kunnen verbeteren ten gevolge van een
verbeterde functie van de accessoire spieren die voor de inademing zorgen. Dit
effect zou vooral van belang kunnen zijn bij COPD patienten bij wie het
diafragma vlak en ineffectief is, omdat zij meer afhankelijk zijn van de
thoracale inademingsspieren dan patienten met chronisch hartfalen.
Op grond van bovenstaande poneren wij de hypothese dat zowel patienten met COPD
als met chronisch hartfalen zullen profiteren van lopen met een loopfiets,
waarbij we de meeste winst verwachten voor de COPD patienten.

Primaire doel:
In twee studie groepen, patienten met COPD en patienten met chronisch hartfalen:
• Te onderzoeken of, vergeleken met lopen zonder hulpmiddel, de toename in 6
minuten loopafstand tijdens lopen met een loopfiets groter is dan de toename
tijdens lopen met een rollator.

Secundaire doelen:
In twee studie groepen, patienten met COPD en patienten met chronisch hartfalen:
• Te onderzoeken of, vergeleken met lopen zonder hulpmiddel, de afname in
dyspnoe na een vaste afstand lopen (400 meter test) tijdens lopen met een
loopfiets groter is dan de afname in dyspnoe tijdens lopen met een rollator.
• Te onderzoeken wat het effect is van lopen met een loopfiets vs lopen met een
rollator op verschillende fysiologische en gebruikersvriendelijheid parameters:
hartslag, ademfrequentie, saturatie, inspiratoire capaciteit, dyspnoe, moeheid.
tevredenheid met hulpmiddel en gevoel van schaamte tijden de 6 min looptest en
de 400 meter test.
• Te onderzoeken of er verschillen zijn tussen patienten met COPD en chronisch
hartfalen ten aanzien van respons op lopen met loopfiets versus rollator
• Te onderzoeken of er voorspellende factoren voor gunstige effecten van lopen
met loopfiets of rollator kunnen worden geidentificeerd

Gerandomiseerde cross-over interventiestudie

Alle patienten zullen 6 minuten looptesten en 400 meter looptesten verrichten gebruikmakend van rollator of loopfiets, in willekeurige volgorde.

Aan deze studie zijn weinig risico's verbonden. De meeste procedures worden
standaard verricht op de polikliniek longziekten van ons ziekenhuis. Bovendien
worden alle procedures verricht onder toezicht van ervaren personeel.
De mobiliteit bij patienten met COPD en chronisch hartfalen is ernstig beperkt
en heeft een duidelijk nadelige invloed op hun kwaliteit van leven. Het gebruik
van rollator biedt voor een deel van deze patienten enige toename in
mobiliteit, echter onderzoek toont aan dat verschillende patienten hiervan
afzien door schaamtegevoelens. Wanneer deze 'nieuwe' loopfiets tot een grotere
toename van mobiliteit en minder schaamtegevoelens zou leiden zou dit winst
voor deze patientengroepen kunnen zijn. In de voorliggende korte studie
schatten wij de belasting voor de patienten acceptabel in verhouding tot
bovengenoemd potentiele winst