Perfusie MRI bij het vestibularis schwannoom, een predictor voor groei?

Op het gebied van het vestibularis schwannoom, ofwel de brughoektumor, is in
Leiden al veel wetenschappelijk onderzoek verricht. Brughoektumoren groeien
doorgaans langzaam, soms kunnen zij in korte tijd evidente groei vertonen. Dit
onvoorspelbare groeipatroon is het klinische probleem in de afweging al dan
niet direct te behandelen (operatie of bestraling). Die keuze zou
vergemakkelijkt worden als de groei voorspeld zou kunnen worden.
Een tumor met een volume groter dan 2 mm3 is voor zijn groei afhankelijk van
angiogenese, dit is nl essentieel voor de voorziening van zuurstof en
voedingstoffen. Angiogenese is een proces dat wordt gekarakteriseerd door de
vorming van nieuwe bloedvaten uit al bestaande bloedvaten. Juist deze
neo-vascularisatie geeft ons mogelijkerwijs een aanknopingspunt om groei te
voorspellen bij het vestibularis schwannoom. Deze vascularisatie kan
non-invasief gemeten worden mbv perfusie MRI. Deze techniek werd al eerder
gebruikt om anti-angiogenese therapie te evalueren, vroegtijdig longkanker op
te sporen en gliomen pre operatief te stadieren.
MRI met perfusie is een techniek die de mate van doorbloeding van verschillende
laesies in het brein kan objectiveren. Perfusie is gebaseerd op de meting van
de intensiteit van het MRI signaal (T2*W) gedurende de eerste passage van een
paramagnetisch contrast middel. Dit geeft een non-invasieve fysiologische
meting van de tumor vascularisatie en kan zo de relatieve cerebrale bloed
volume *maps* weergeven. Hiermee kunnen de gebieden van neovascularisatie
gekwantificeerd en geïdentificeerd worden.
In eerste instantie zal een pilotstudie verricht worden om de haalbaarheid van
een eventuele vervolgstudie te toetsen.

Optimaliseren van het perfusie protocol voor het vestibularis schwannoom.

Onderzoektype
Feasibility study

Groep
10 patiënten met een unilateraal snel groeiend (>=2mm/jr) vestibularis
schwannoom, welke een extracanaliculaire component van >=10 mm in diameter
(axial gemeten) heeft.


Groei
Groei is vastgesteld door minimaal 2 opeenvolgende MRI opnames, waarin de
extracanaliculaire component wordt opgemeten vlgs AAO-HNS criteria. Dit
betekent dat in het axiale vlak de grootste diameter A-P en M-L wordt genomen
gebruik makend van de meetinstrumenten in PACS. Groei is gedefinieerd als >4
mm/jr. Additioneel zal de groei bepaald worden middels volume scans. Een
toename van 20% in volume wordt gezien als groei.
Perfusie
De onderzoeken zullen plaatsvinden mbv een 3T MRI scanner. Beeldvorming volgens
het brughoek protocol. Betekenend: conventionele MRI in het axiale vlak, T1
gewogen (T1W) beelden (TR/TE= 600/14ms), T2 gewogen (T2W) beelden (TR/TE=
5400/99 ms) en FLAIR beelden (TR/TE/TI = 9000/ 110/ 2100 ms). Perfusie wordt
vervaardigd na een eerste passage gadolinium T2*W *PRESTO* sequentie gebruik
makend van een snelle automatische bolus (5 ml/s) intraveneus (0,2 mmol/kg). De
parameters van de sequentie zijn TR/TE 20/30 ms, flip angle= 10°, 30 slices.
Deze serie met een tijdsresolutie van 1.5 sec wordt voor, tijdens en na
contrast toediening uitgevoerd. De eerste beelden worden als baseline gebruikt.
Gedurende de eerste passage van het contrastmiddel neemt de T2* relaxatie tijd
en de T2* signaal intensiteit af. Het verschil in relaxatie tijd (*R2*) kan
berekend worden mbv de signaal intensiteit: *R2*(t) = {-In(S(t)/S(0))}/TE.
Waarin TE de echo tijd, S(0) de baseline signaal intensiteit en S (t) de
signaal intensiteit op een bepaald tijdstip is. *R2* is afhankelijk van de
hoeveelheid contrast in de laesie en het cerebrale bloed volume (CBV) is de
oppervlakte onder *R2* curve. Vanuit deze gegevens worden de relatieve CBV
*maps* berekenend en de perfusie gekwantificeerd.

Zelfde risico's als bij een standaard MRI brughoek. Zoals risico's die horen
bij venapunctie, MRI en contrast toediening. Echter hebben alle patiënten een
dergelijk onderzoek al vaker gehad (minimaal 2x), waardoor contrast reactie te
verwaarlozen is.