Effect van snuiven en geurconcentratie op eetlust, sensorisch-specifieke eetlust, voedselkeuze en voedselinname

Vanuit de industrie is er behoefte aan wetenschappelijke kennis over de invloed
van geuren op eetlust en voedselkeuze, omdat kennis hierover kan helpen bij
productontwikkeling. Het is bekend dat blootstelling aan voesel 'cues', bijv.
het ruiken of zien van vers gebakken brood, de honger en eetlust voor een
product specifiek kunnen verhogen. In een vorige studie hebben we gekeken naar
het verloop van deze specifieke verzadiging in de tijd. De resultaten van deze
studie wijzen uit dat geuren ook na 20 minuten blootstelling nog
eetlustopwekkend zijn. Echter, dit is in tegenstelling met de resultaten van
een ander onderzoek die erop wijzen dat intensieve blootstelling aan geuren
juist sensorisch verzadigend zijn. De verschillende resultaten tussen deze
studies zouden kunnen worden verklaard door een verschil in actief/passief
ruiken of door een verschil in geurconcentratie. In de huidige studie willen
we verder onderzoeken of actief/passief ruiken (snuiven) en geurconcentratie
een effect hebben op eetlust en verzadiging. Bovendien zouden geuren van echte
voedselproducten een groter effect kunnen hebben op eetlust dan 'synthetische'
geuren. Om deze reden willen we onderzoeken of de natuurlijkheid van een geur
nog van invloed is op de eetlust en verzadiging.

Onderzoeken van het effect van snuiven, geurconcentratie en natuurlijkheid van
de geur op eetlust, sensorisch-specifieke eetlust, voedselkeuze en
voedselinname.

A parallele interventie studie met 2 groepen zal worden uitgevoerd: groep
'passief'' en groep 'actief'. Deelnemers worden random aan een groep
toegewezen. Beide groepen zullen worden blootgesteld aan zes condities.

Groep 'passief' zal worden blootgesteld aan twee geuren (banaan en vlees) en
drie verschillende geurconcentraties: geen geur, een lage geurconcentratie en
een hoge geurconcentratie.
Groep *actief* zal actief moeten ruiken (snuiven) aan een potje waarin geen
geur (duplo), een synthetische geur (banaan of vlees) of een echt
voedingsproduct (geprakte banaan of stoofvlees) zit.
De deelnemers worden in totaal zes keer op de testlocatie verwacht rond
lunchtijd, met bij voorkeur een week maar minstens vier dagen tussen de
testdagen. Tijdens ieder bezoek worden de deelnemers aan één conditie
blootgesteld. Tijdens iedere sessie zal eetlust, sensorisch-specifieke eetlust,
voedselkeuze en voedselinname gemeten worden.

De studie is niet therapeutisch voor de deelnemer. Het risico voor deelname is
verwaarloosbaar en de belasting voor de
deelnemers is laag vergeleken met andere studies.