Chemoradiotherapie voor het distale rectum carcinoom gevolgd door orgaansparende transanale endoscopische microchirurgie.
De CARTS studie

In Nederland zijn er ongeveer 2300 nieuwe patiënten met rectumcarcinoom ieder
jaar. Voor patiënten met een T2 of T3 rectumcarcinoom is de
standaardbehandeling preoperatieve bestraling gevolgd door chirurgie. Voor
lokaal voortgeschreden rectumcarcinomen wordt geen korte voorbestraling
gebruikt, maar een lange voorbestraling in combinatie met chemotherapie. Het
blijkt dat bij het lokaal voortgeschreden rectumcarcinoom dit vaak leidt tot
een complete remissie van de tumor. Patiënten die goed responderen op
voorbehandeling hebben ook een betere prognose.

Doel van het onderzoek is om te onderzoeken of d.m.v. voorbehandeling middels
chemo-/radiotherapie het mogelijk is om bij kleinere rectumtumoren een complete
of nagenoeg complete remissie te bewerkstelligen, zodat deze patiënten niet
meer een volledige resectie van het rectum als orgaan hoeven te ondergaan, maar
zodat zij behandeld kunnen worden met een lokale excisie van het littekengebied
waar de tumor gezeten heeft. Het voordeel voor patiënten is dat zij geen grote
abdominale ingreep hoeven te ondergaan en dat in een groter aantal van de
gevallen het hele orgaan met als gevolg een betere functie behouden kan worden

Patiënten met rectumtumoren die in principe met een transanale endoscopische
microchirurgie behandeld zouden kunnen worden. Patienten met T-stadium 1,2 en 3
zijn kandidaat voor dit onderzoek. Het T-stadium moet van tevoren
endosonografisch en middels MRI bepaald zijn. Patiënten ontvangen
radio-/chemotherapie. Na 6 weken vindt een volledige herstadiëring plaats.
Patiënten die niet goed gereageerd hebben en nog steeds een T3 tumor laten zien
worden op de klassieke manier behandeld en vallen dus uit de studie. Alle
patiënten waarbij de tumor in regressie gegaan is tot een T0 dan wel T1 of T2
tumor zullen geopereerd worden met een transanale endoscopische full-thickness
resectie. T2, endosonografisch of MRI vastgesteld, blijkt vaak overgestadieerd
en worden daarom toch geincludderd voor TEM. Als blijkt dat het gaat om een
tumor met een infiltratiediepte van een T0 (complete remissie) of T1 (maar wel
zonder tekekenen van lymfangio-invasie) zal geen verdere chirurgische
behandeling plaatsvinden. Bij andere patiënten die toch nog een T2 tumor hebben
of een T3 tumor zal alsnog salvage TME-chirurgie op de klassieke wijze
plaatsvinden.

De interventie bestaat dus uit de toediening van de radio-/chemotherapie gedurende 6 weken gevolgd door een volledige herstadiëring en mocht patiënt volgens de herstadiëring geschikt zijn voor een TEM-procedure zal patiënt een TEM ondergaan.

De grote meerderheid van deze patiënten zal in plaats van een klassieke grote
abdominale operatie een TEM-procedure aangeboden krijgen in plaats van deze
grote operatie en voor hen is de belasting dus aanzienlijk minder. Zij hebben
geen abdominale procedure nodig, zullen ook geen stoma dan wel tijdelijk of
permanent krijgen. Bij patiënten die onvoldoende gereageerd hebben zal alsnog
de eerder geplande procedure noodzakelijk zijn. Deze patiënten hebben dus
eigenlijk een overbodige TEM-behandeling ondergaan. Dit wil zeggen dat de
lokale excisie onder een vorm van anaesthesie de extra belasting vormt. De
definitieve procedure zal vergelijkbaar zijn met de procedure die zij, indien
zij niet aan de studie hadden deelgenomen, ook zouden hebben moeten ondergaan.