De (kosten)effectiviteit van het invoeren van een vervroegde verwijzing naar en assessment in het verpleeghuis van CVA patiënten

Jaarlijks worden ruim 40.000 mensen in Nederland getroffen door een beroerte.
Van de patiënten die een beroerte overleven, ondervindt een aanzienlijk deel
blijvende beperkingen en handicaps. De zorg voor patienten na een beroerte kent
drie elkaar deels overlappende fasen, te weten de acute fase, de
revalidatiefase en de chronische fase. Deze zorg wordt van oudsher geleverd
door verschillende zorgverleners, al dan niet verbonden aan verschillende
zorginstellingen. Om de bestaande zorg te verbeteren en een betere afstemming
tussen de verschillende zorginstellingen te bewerkstelligen werden eind vorige
eeuw, CVA-zorgketens ontwikkeld. De positieve effecten hiervan zijn in
verschillende studies aangetoond.

Demografische ontwikkelingen, een toename van de prevalentie en incidentie van
beroerten en veranderingen in de structuur van het Nederlandsche zorgstelsel
hebben geleid tot strategieen om de kwaliteit, efficientie en logistiek van de
CVA-zorgketens verder te verbeteren. Een van de onderdelen waarop nog winst te
behalen valt is een vroeg ontslag uit het ziekenhuis met aansluitend
revalidatieplanning in het verpleeghuis.

Ziekenhuizen zijn goed in het leveren van zorg in de acute fase van een
beroerte. Deze zorg bestaat uit: acute opvang, diagnostiek, stabilisering,
behandeling en het instellen van secundaire preventie. In de subacute fase moet
de aandacht zich richten op revalidatie. Vast stellen van het
revalidatiepotentieel en de juiste plaats van revalidatie dienen tijdig en
adequaat te gebeuren. Hiertoe moet de functionele toestand van de patiënten
nauwkeurig in kaart worden gebracht. Een vervroegd ontslag naar een
verpleeghuis met extra faciliteiten voor de beoordeling van de functionele
toestand en revalidatieplanning, lijkt geweldige mogelijkheden te bieden.

In 2006 hebben de bovengenoemde overwegingen, in de CVA-zorgketen Maastricht
geleid tot het implementeren van een zorgmodel, gericht op de verbetering van
deze zorgaspecten. De opnameduur in het ziekenhuis van patiënten met een
beroerte zou hierdoor met enkele dagen kunnen worden verminderd. Dit zou een
doelmatigheidswinst opleveren. De kwaliteit van zorg wordt gehandhaafd of zelfs
beter, bij lagere kosten.

Het doel van dit onderzoek is gericht op de effecten van een vervroegd ontslag
uit het ziekenhuis met een secundaire revalidatieplanning in het verpleeghuis.
Het betreft een (kosten)effectiviteits-evaluatie van een sinds 2006
geïmplementeerd zorgmodel.

De studie is een prospectieve niet-gerandomiseerde studie, met een vergelijking
tussen de interventie regio (het adherentiegebied van azM) en een regio met
*reguliere* CVA-zorg.
Deze studie heeft een longitudinaal design van 2 jaar

Deelname aan het onderzoek betreft alleen de afname van enkele extra
vragenlijsten en taken. Dit zal per meetmoment gemiddeld 35 minuten duren. Er
zijn geen risico's verbonden aan deelname.