Het voorkomen van vroeggeboorte: Kosten en effectiviteit van het screenen van gezonde zwangeren van een eenling, op een korte cervixlengte

Spontane vroeggeboorte is de belangrijkste oorzaak van perinatale sterfte in de
Westerse wereld. Hoewel het al bekend is dat met het meten van de cervixlengte
bij zwangeren in de 20 tot 22e week, men vrouwen kan vinden die een verhoogd
risico op vroeggeboorte hebben, is er nog geen effectieve behandeling voor
handen tot vrij recent. in augustus 2007 werd door Fonseca et al. in de New
England Journal of Medicine gepubliceerd dat het risico op vroeggeboorte bij
zwangeren met een korte cervix kon worden gereduceerd met 50%, door ze te
behandelen met progesteron. Helaas was er echter geen statistisch significant
effect op neonatale uitkomst, maar dit was hoogstwaarschijnlijk door
onvoldoende statistische power.

Evalueren of het behandelen met progesteron bij vrouwen met korte cervix
effectief is voor het reduceren van het risico op vroeggeboorte. Tevens, of het
ook kosteneffectief is.

Multicenter onderzoek met gerandomiseerde, dubbelblinde, parallelle klinische
trial

Dagelijks vaginaal progesteron vanaf 24 weken tot aan 34 weken zwangerschapsduur, versus placebo.

De belasting voor de zwangere is minimaal: gedurende 10 weken dagelijks 1
vaginale tablet.
Daarentegen zou de zwangere veel baat hebben bij deelname: als inderdaad blijkt
dat progesteron de kans op vroeggeboorte significant verkleint, hoeft ze niet
alle problemen te ondergaan die gepaard gaan met vroeggeboorte.