Orale COX-2 remmer Celecoxib bij Peritoneaal Dialyse patienten: effecten op peritoneaal transport en peritoneale afweer.

Peritoneaal dialyse (PD) is een algemeen geaccepteerde dialysemodaliteit voor
patiënten met eindstadium nierfalen. Momenteel wordt PD beschouwd als gelijke
ten opzichte van hemodialyse. Vergeleken met hemodialyse, is PD zeker de eerste
twee jaar beter in staat restnierfunctie te preserveren en er is een betere
kwaliteit van leven gedurende de behandeling. Ondanks de voordelen van deze
behandelingsmodaliteit, leidt het chronische inlopen van
buikvliesdialysevloeistof (PDF) tot een intraperitoneal niet fysiologisch
milieu hetgeen leidt tot een inflammatie en morfologische veranderingen.
Fibrose van het buikvlies en niewvaatvorming zijn bekende bijwerkingen van PD
therapie en belangrijke oorzaken van ultrafiltratie (UF) falen en beëindiging
van PD therapie. Cyclooxygenase-2 (Cox-2) is afleidbare isoform van
cyclooxygenase. In de oncologie, lijken Cox-2 stroomafwaartse producten (met
name prostaglandine E2 (PGE2) en prostaglandine I2 (PGI2) het angiogense proces
te medieren door verschillende mechanismen zoals vasculaire groeifactor (VEGF)
productie langere overleving van endotheliale cellen. COX-2 inhibitors zijn
commercieel verkrijgbaar. Een van de COX-2 inhibitoren is Celecoxib en deze
heeft in verscheidene onderzoeken in in vitro kankermodellen en in vivo
aangetoonde positieve effecten op de remming van angiogenese . De behandeling
van Celecoxib heeft gunstige gevolgen bij angiogenese en de inflammatie.
Experimenten in vitro hebben aangetoond dat onder PD of PD-achtige condities
mesothelieel- en ontstekingscellen Cox-2 tot expressie brengen. Dit geldt ook
voor fibroblasten die betrokken zijn bij het helingsproces van het buikvlies na
buikchirurgie. Een rattenmodel voor peritoneaaldialyse waarin de dieren 5
weken met Celecoxib werden behandeld voorkwam ultrafiltratiefalen hetgeen de
belangrijkste reden is voor beëindiging van de behandeling. Ultrafiltratiefalen
leidt tot overvulling bij PD-patiënten. Het overtollige vocht geeft
overbelasting van het cardiovasculaire stelsel en is een van de belangrijkste
verklaringen van het feit dat cardiovasculaire ziekte nog altijd de
belangrijkste oorzaak van mortaliteit is(meer dan 40% van alle doodsoorzaken)
bij PD-patiënten. Aangezien Celecoxib in vivo zeer gunstige resultaten toonde
op de ultrafiltratiecapaciteit, is het te veronderstellen dat dit middel bij
PD-patienten positieve resultaten kan hebben op de vochtbelasting en dus
cardiovasculaire ziekten kunnen worden verminderd. Naast de preventie van
ultrafiltratiefalen, verminderde Celecoxib ook deels angiogenese en
fibrosevorming in het rattenmode.

Op grond van de positieve effecten van Celecoxib op ultrafiltratie en
peritoneale schade bij PD in ratten zouden we een pilot study willen opzetten
met Celecoxib bij PD-patienten. In deze studie wllen we onderzoeken of Cox2
remer Celecoxib peritoneaal transport, inflammatie en afweerparameters (Ca125,
Il-6, TNF, VEGF, hyaluronan, Il-1, Il-8 and MCP-1 levels) kan verbeteren
tijdens PD.

De studie is opgezet als een pilot studie. Patienten die in aanmerking komen
zullen over de studie worden geinformeerd door hun behandelendarts. Aan het
begin van de studie zal de peritoneale functie van iedere patient worden
beoordeeld aan de hand van een peritoneal membrane en effluent test (PET
3.86%). Groep 1: patienten worden behandeld met Celecoxib gedurende 3 maanden
(2*200 mg/dag) waarna een tweede PET zal worden verricht. In de daarop volgende
drie maanden krijggen deze patienten geen Celecoxib, waarna opnieuw een PET zal
worden gedaan.
Groep 2: patienten worden gedurende de eerste 3 maanden niet met celecoxib
behandeld. Deze groep zal in de tweede 3 maanden behandeld worden met celecoxib
treatment. De PET zal op dezelfde tijdsmomenten verricht worden als bij groep
1. Tijdens de PET zal de arts lichamelijk onderzoek doen. Patienten zal
gevraagd worden om op de dag van de PET de laatste nachtzak mee te nemen naar
het ziekenhuis. De PET and nachtzakken zullen wordenn verzameld en aan de hand
hiervan zal de peritoneale functie worden bepaald (ultrafiltratie en transport
parameters) and peritoneale afweer (Ca125, Il-6, TNF, VEGF, hyaluronan, Il-1,
Il-8 and MCP-1). Alle gegevens van iedere patient zullen worden
gecodeerdubject*s data met een uniek studienumber en worden opgeslagen in een
computerbestand. Veranderingen in types vloeistof zal naar medisch inzicht van
de arts worden gedaann.

toedienen Celecoxib

Patienten dienen de Celebrex als medicatie te gebruiken naast de eigen
medicatie.
Patienten dienen te komen voor peritoneaal equilibriumtesten, 3 x in 6 maanden.
De belasting is met name een tijdsinvestering.