Een gerandomiseerde gecontrolleerde stude naar de effectiviteit van een geintensiveerde, gedeeltelijk intramurale aanpassing van ambulante Dialectische Gedrags Therapie bij jong volwassene patienten (18 tot 40 jaar), die lijden aan een borderline persoonlijkheidsstoornis, in vergelijking met standaard ambulante DGT.

De effectiviteit van Dialectische Gedrag Therapie (DGT) in afnemen van
suïcidale en zelfdestructieve gedrag met chronische suïcidale borderline
patiënten, binnen 6 tot 12 maanden, is bevestigd in meer dan zeven RCT*s. De
afname van dit levensbedreigende gedrag (d.w.z .leren om emoties te reguleren
en impulsen te controleren), zorgt voor toename van kwaliteit van leven bij de
patiënten en leidt tot de mogelijkheid om problemen op te lossen die in de
eerste plaats in het probleemgedrag hebben geresulteerd. In standaard ambulante
DGT lijkt de periode die verstrijkt voordat het levensbedreigende gedrag
afneemt meestal 6 tot 12 maanden te zijn. Pas als het levensbedreigende gedrag
afgenomen is kan met het oplossen van de andere borderline symptomatologie
begonnen worden, want het suïcidale en zelfdestructieve gedrag ontregelt op
zichzelf de patiënt nog meer. Dus, hoe sneller de controle over impulsen
verworven wordt, en emoties gereguleerd, des te beter. DGT is een ambulant
programma. Onze hypothese, gebaseerd op resultaten van onderzoek naar de
intramurale toepassing van DGT, is dat de intensivering van het programma,
door het aanbieden van gedeeltelijk-intramurale klinische behandeling voor 3
maanden, de reductie van het suïcidale en zelfdestructieve gedrag zal
versnellen.

Hoofd doelen: het effect van een korte intensieve deels intramurale DGT
behandeling (3 maanden) vergelijken met het effect van ambulante DGT: (1) in
termen van suïcidaal en/of zelfdestructief gedrag en (2) ten aanzien van de
ernst van de BPS symptomatologie.

Het betreft een gerandomiseerde gecontroleerde studie met vier meetmomenten:
baseline ( namelijk voor de randomisatie) en 12, 24 en 52 weken na de start van
de behandeling.

Het programma is sinds oktober 2009 uitgevoerd als pilot studie. Verwacht werd
dat de belasting geassocieerd met deelname aan het programma hoger zou zijn
voor de deelnemers (in vergelijking met ambulante behandeling op DGT basis),
voornamelijk omdat ze in een groep wonen. Resultaten laten zien dat de uitval
scores vergelijkbaar zijn met de uitval scores van de standaard DGT, en dat er
geen sprake van suïcide. De belasting of het risico lijkt dan ook niet hoger te
zijn dan bij de standaard DGT (of andere evidence based programma*s voor BPS
zoals Mentalisation Based Treatment).