Een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase III-studie van eerstelijns onderhoudsbehandeling met Tarceva versus Tarceva op het moment van ziekteprogressie bij patiënten met voortgeschreden niet-kleincellig longcarcinoom (non-small cell lung cancer - NSCLC) bij wie geen progressie is opgetreden na 4 kuren van op platina gebaseerde chemotherapie.

Erlotinib is een single-agent EGFR tyrosine kinase remmer. Het gebruik van
erlotinib na chemotherapie voor de behandeling van niet-kleincellig longkanker
(non-small cell lung cancer NSCLC) wordt ondersteund door de resultaten van de
BR.21 fase III studie.
In 2004 heeft de FDA erlotinib goedgekeurd voor de behandeling van patiënten
met lokaal gevorderde of gemetastaseerde
NSCLC waarbij ten minste een voorafgaand chemotherapie regime heeft gefaald.
Deze goedkeuring was gebaseerd op de resultaten van
de BR.21 studie dat een verbeterde algehele overleving bij patiënten behandeld
met erlotinib toonde. Hierop volgde een goedkeuring van deze
behandelingsstrategie in de EU en andere landen.

De collectieve gegevens afkomstig uit de BR.21 en SATURN studies geven aan dat
erlotinib een gunstigere progression free survival (PFS) en overall survival
(OS) biedt voor patiënten met gevorderd NSCLC. Daarbij maakt het niet uit of
erlotinib wordt gegeven als eerstelijn onderhoudsmedicatie of pas op het moment
van terugkeer van de ziekte.
In het bijzonder de gegevens van de SATRUN studie toonde aan dat erlotinib
gegeven als onderhoudsmedicatie zorgt voor een betere in het onderhoud
instelling bood een PFS en OS voordeel vergeleken met patiënten die werden
gerandomiseerd naar placebo en wachtte tot
progressie vóór de ontvangst van een tweede-lijn van de behandeling. Echter,
omdat de secondline behandeling was naar het oordeel van de onderzoeker, het
proces was niet in staat om het adres specifieke vraag van de relatieve
voordelen van de "vroege" erlotinib onderhoud versus
"late" erlotinib administratie op het moment van progressie van de ziekte. Het
nu uitgevoerde onderzoek is ontworpen om prospectief bepalen van de relatieve
overleving ten gunste van "vroege"versus "laat" erlotinib therapie bij
patiënten met gevorderd (stadium IIIb en niet vatbaar voor het gecombineerd
modaliteit behandeling) of gemetastaseerde (fase IV) niet-kleincellig
longcarcinoom.

Het belangrijkste doel van deze studie is het vergelijken van de algehele
overleving (overall survival - OS) van eerstelijns onderhoudsbehandeling met
erlotinib versus erlotinib toegediend op het moment van ziekteprogressie bij
patiënten met histologisch gedocumenteerd, voortgeschreden of gerecidiveerd
(stadium IIIB en niet geschikt voor behandeling met een combinatie van
modaliteiten) of gemetastaseerd (stadium IV) NSCLC van wie de tumoren geen
EGFR-activerende mutatie (deletie van exon 19 of L858R-mutatie van exon 21)
herbergen en die tijdens 4 kuren van op platina gebaseerde chemotherapie geen
ziekteprogressie of onaanvaardbare toxiciteit hebben ervaren.

Subdoelen zijn:
* Het vergelijken van de progressievrije overleving (progression free survival
* PFS) tussen de behandelingsarmen tijdens de geblindeerde fase (eerstelijns
onderhoudsbehandeling);
* Het vergelijken van het totale responscijfer (overall response rate - ORR) en
ziektecontrolecijfer (disease control rate -DCR) tussen de behandelingsarmen
tijdens de geblindeerde (onderhouds-)fase;
* Het evalueren van het veiligheids- en verdraagbaarheidsprofiel van erlotinib
in deze patiëntenpopulatie.

Multicentrische, gerandomiseerde, placebogecontroleerde fase III-studie. De
studie zal uit drie componenten zijn opgebouwd: (1) screeningsfase, (2)
geblindeerde fase, en (3) open-labelfase.

In de screeningsfase worden patiënten geselecteerd voor de run-inperiode met
een (niet-experimentele) op platina gebaseerde chemotherapie. Patiënten bij wie
tijdens de op platina gebaseerde chemotherapie geen progressie optreedt (d.w.z.
met gedocumenteerde complete respons (complete response - CR), partiële respons
(partial response - PR) of stabiele ziekte (stable disease - SD) volgens RECIST
v1.1) en van wie de tumoren geen EGFR-activerende mutatie (deletie van exon 19
of L858R-mutatie van exon 21) herbergen of na een centrale test een onzekere
EGFR-mutatiestatus hebben, zullen naar de geblindeerde fase van de studie
worden gerandomiseerd (met stratificatie voor histologie, ziektestadium bij de
start van de chemotherapie, respons op de initiële chemotherapie, toevoeging
van bevacizumab aan het eerstelijns chemotherapieregime, rookstatus en
geografisch gebied).

De geblindeerde fase van de studie zal eruit bestaan dat patiënten worden
gerandomiseerd naar erlotinib 150 mg/dag (*vroege erlotinib*-arm) of placebo
(*late erlotinib*-arm) als onderhoudsbehandeling, totdat progressie optreedt,
de patiënt overlijdt of onaanvaardbare toxiciteit optreedt.

Patiënten bij wie progressie optreedt zullen worden gedeblindeerd en komen in
de open-labelfase van de studie. Indien de patiënt naar de *vroege erlotinib*-
arm was gerandomiseerd, heeft de onderzoeker de keuzemogelijkheid om de patiënt
de beste ondersteunende zorg te geven of een geregistreerd tweedelijns
geneesmiddel (zoals pemetrexed of docetaxel, maar geen tegen EGFR gerichte
therapieën). Indien de patiënt naar de *late erlotinib*-arm (onderhoudsplacebo)
was gerandomiseerd, zal de onderzoeker tweedelijns erlotinib geven totdat
verdere progressie optreedt, de patiënt overlijdt of onaanvaardbare toxiciteit
optreedt.
Tijdens de geblindeerde fase van de studie zullen gegevens worden vastgelegd
zoals beschreven in de *schema van beoordelingen*-tabel.

In de open-labelfase van de studie zullen naast gegevens over de overleving en
vervolgbehandelingen uitsluitend ernstige bijwerkingen (serious adverse events
- SAEs) worden vastgelegd, totdat progressie van de ziekte optreedt, de patiënt
overlijdt of onaanvaardbare toxiciteit optreedt. Daarna zullen uitsluitend
gegevens over de overleving en vervolgbehandelingen worden verzameld, totdat de
patiënt overlijdt of de studie wordt afgesloten.

orale inname van 1 tablet Tarceva of placebo iedere dag

Gezien de aangetoonde effectiviteit van erlotinib als eerstelijn
onderhoudsmedicatie of als tweedelijns behandeling en het vastgestelde
veiligheidsprofiel in niet-kleincellig longkanker patienten, wegen de
potentiele voordelen van deelname aan de BO25460 studie op tegen de potentiele
risico's.