BIOTRONIK-Veiligheid en klinische
prestaties van de drug-eluting stent (DES) Orsiro voor de
behandeling van patiënten met enkelvoudige de novo laesies van
coronaire arteriën

De percutane transluminale coronaire angioplastiek (PTCA) is sinds de
introductie in de medische praktijk uitgegroeid tot een algemeen aanvaarde
behandelmodaliteit voor ischemische hartklachten. Voor de meeste gevallen biedt
behandeling met PTCA een hoog succespercentage bij eerste toepassing,
symptoomverlichting, verbetering in het functioneren van de patiënt en
overlevingspercentages die overeenkomen met die van de kransslagaderbypass.
Alle percutane technieken, ongeacht de interventiemodus, kenmerken zich echter
door een hoog aantal herhalingen van de interventie op de lange termijn. Het
eerste type stent dat voor percutane coronaire interventies (PCI) werd
gebruikt, was de zogeheten *bare metal stent* (BMS), die ontworpen was om de
beperkingen van PTCA te ondervangen. In vergelijking met PTCA alleen zorgde
BMS-toepassing voor verlaging van de snelheid van angiografische en klinische
restenose in de novo laesies en dankzij BMS waren kransslagaderbypasses minder
vaak noodzakelijk. BMS zorgde voor een aanmerkelijke verlaging van de
incidentie van abrupte slagaderafsluiting, maar in circa 20%-40% van alle
gevallen trad restenose op, wat herhaling van de ingreep noodzakelijk maakt. De
uitvinding van de zogeheten *drug-eluting stent* (DES; medicijn afgevende
stent) vormde een belangrijke verbetering van het BMS-principe door toevoeging
van een antiproliferatief medicijn dat ofwel is geïmmobiliseerd op het
oppervlak van de stent ofwel wordt afgescheiden vanuit een polymeerrmatrix om
neointimale hyperplasie te remmen. Daarbij wordt het medicijn ter plaatse van
de laesie gecontroleerd afgegeven. De polymere medicijndragers die momenteel
voor DES worden gebruikt, zijn ofwel biologisch afbreekbaar, ofwel niet
biologisch afbreekbaar. Niet biologisch afbreekbare polymeren blijven voor
onbepaalde tijd op de stent aanwezig. Biologisch afbreekbare polymeren lossen
daarentegen na een bepaalde periode op, waarna alleen het BMS-platform in de
vaatwand achterblijft.
De introductie van DES heeft de incidentie van restenose sterk teruggebracht en
geleid tot een beter veiligheidsprofiel ten opzichte van BMS met systemische
medicijntoediening. Dankzij deze voordelen en de lagere kosten ten opzichte van
chirurgische ingrepen vormt DES een aantrekkelijke optie voor de behandeling
van ischemische hartklachten.
Bij dit onderzoek zullen op prospectieve basis gegevens worden verzameld over
patiënten die willekeurig worden geselecteerd voor implantatie van ofwel de
stent Orsiro van BIOTRONIK, ofwel de stent Xience Prime* van Abbott. Beide
stents dragen het CE-merk en zijn op de markt toegelaten. Door twee
verschillende producten van de huidige generatie te vergelijken, verwachten we
meer kennis op te doen over de veiligheid en werkzaamheid van de Orsiro-stent
afgezet tegen de resultaten met de *gouden standaard*, de Xience Prime*-stent.
Daarnaast zullen OCT- en IVUS-subgroepanalyses worden uitgevoerd. In combinatie
zullen deze analyses bijdragen aan het vergroten van de kennis over de
toepassing van DES in de interventionele cardiologie. De bewijzen die met dit
onderzoek worden verkregen kunnen tevens inzichten opleveren voor de
doorlopende ontwikkeling van DES.

Het vergelijken van het BIOTRONIK Orsiro limus-afgevende stentsysteem (LESS)
met het Abbott Xience Prime* limus-afgevende stentsysteem (LESS) met betrekking
tot laat lumenverlies (Late Lumen Loss, LLL) in de stent, in een
non-inferioriteitsonderzoek in de novo coronaire laesies na 9 maanden.

Een prospectief, in meerdere locaties uitgevoerd, internationaal, uit twee
groepen bestaand, gerandomiseerd, gecontroleerd klinisch onderzoek naar
non-inferioriteit, waaraan maximaal 440 proefpersonen deelnemen. Alle
proefpersonen worden in een verhouding van 2:1 gerandomiseerd voor het
ontvangen van het BIOTRONIK Orsiro LESS of het Abbott Xience Prime* LESS. De
randomisatie wordt voor diabetes gestratificeerd.

Follow-upbezoeken aan de kliniek vinden plaats na 1, 6 en 12 maanden en daarna
elk jaar gedurende 5 jaar na de ingreep. Na 9 maanden ondergaan alle
proefpersonen een angiografisch vervolgonderzoek om het LLL in de stent te
bepalen.
Bij maximaal 60 vooraf bepaalde proefpersonen wordt een aanvullend onderzoek
uitgevoerd, namelijk intravasculaire echoscopie (IntraVascular UltraSound,
IVUS), zowel bij baseline als bij het follow-upbezoek na 9 maanden.

Bij maximaal 60 vooraf bepaalde proefpersonen wordt een aanvullend onderzoek
uitgevoerd, namelijk optische coherentietomografie (Optical Coherence
Tomography, OCT), zowel bij baseline als bij het follow-upbezoek na 9 maanden.

Een proefpersoon uit een subgroep wordt uitsluitend toegewezen tot IVUS óf OCT.
Zowel de IVUS als de OCT wordt uitsluitend uitgevoerd in vooraf bepaalde centra
volgens een vooraf bepaald toewijzingsrooster.

Dit onderzoek is ontworpen voor uitvoering conform de Verklaring van Helsinki,
ISO 14155:2011(E), ICH-GCP en plaatselijke en nationale voorschriften.

Beide produkten die in deze studie gebruikt worden dragen het CE merk.
Implantatie van deze produkten zal geen extra risico*s met zich meebrengen voor
de deelnemers, in vergelijking met de behandeling met elke andere drug eluting
stent, in standaard klinische behandeling. De adverse events in deze studie
zijn gerelateerd aan de reguliere percutane coronaire interventies (PCI) met
drug eluting stents. Een complete beschrijving van de risico*s van implantatie
en het juiste gebruik van de Orsiro stent en de Xience Prime stent worden
beschreven in de Gebruiks Aanwijzing (Instructions for Use).
De aanvullende Angiografie en OCT/IVUS* Follow-ups geven geen extra risico voor
de deelnemers in de vorm van complicaties en een hogere stralings dosis. Het
directe voordeel voor de patient is de kans op ontdekking en een pro-actieve
behandeling van een mogelijke laesie en/of restenose, hetgeen een serious event
in een latere fase kan
voorkomen.

*Als zowel IVUS en OCT op medische indicatie worden gedaan, tijdens de PCI, in
de standaard dagelijkse praktijk.

ECG*s zijn noodzakelijk tijdens de screening en voorafgaand aan ontslag en een
extra bloedbepaling kan gedaan moeten worden, voorafgaand aan, de
angiografische follow-up 9 maanden na de interventie.

Concluderend, alle deelnemers zullen een intensievere medische follow-up hebben
dan in de reguliere praktijk, hetgeen een voordeel kan hebben in de klinsche
lange termijn uitkomsten van de individuele deelnemers.