Kolonisatie van carbepenemase producerende enterobacteriaceae in de darm na reizen

Bacteriën binnen en buiten klinische settings blijken meer en meer resistent te
worden voor conventionele antibiotica. Multi-drug resistente Gram-negatieve
bacteriën doen zich voor als het grootste risico voor de algemene
gezondheidszorg. Resistentie lijkt bij Gram-negatieve bacteriën meer toe te
nemen dan bij Gram-positieve bacteriën. Bovendien bestaan er minder nieuwe en
nieuw-ontwikkelde antibiotica tegen Gram-negatieve bacteriën.
Onwikkelingsprogramma's voor medicijnen lijken niet in staat binnen 10-20 jaar
een nieuwe therapie te ontwikkelen.

De toename van resistente Gram-negatieve bacteriën wordt met name veroorzaakt
door mobiele genen op plasmiden die zich kunnen verspreiden tussen bacteriële
populaties. Sterk toenemende vliegbewegingen en migratie maakt het voor de
bacteriële plasmiden en klonen mogelijk om snel getransporteerd te worden
tussen landen en continenten. Over deze verspreiding is nog weinig bekend. De
resistente bacteriën worden meegedragen in de normale menselijke darmflora en
deze worden belangrijk op het moment dat zij een bron blijken te zijn van
endogene infecties.

Het maken van buitenlandse reizen blijkt een risicofactor te zijn voor
kolonisatie met ESBL-producerende Enterobacteriaceae. Reizen naar gebieden met
een hogere prevelantie van stammen die ESBL's produceren bleek een risicofactor
voor de verspreiding van ESBL-producerende bacteriën. Recent is een nieuw type
ontdekt van een carbapenem resistent gen, deze zogenoemde blaNDM-1 werd
gevonden bij een patiënt die gerepatrieerd werd naar Zweden na verblijf in een
ziekenhuis in New Delhi, India.

Enterobacteriaceae met NDM-1 carbapenemases zijn zeer resistent voor vele
antibiotica klassen en kan potentieel het einde inluiden van de behandeling met
beta-lactams, fluoroquinolones en aminoglycosides -de belangrijkste
antibiotica klassen voor de behandeling van Gram-negatieve infecties. Slechts
een paar monsters blijven sensitief voor individule behandeling met
aminoglycosides en aztreonam. Evenwel blijken de meeste monsters slechts
gevoelig voor colistin en tigecycline.

Het eerste doel van onze studie was de prospectieve studie van de fecale
verspreiding van NDM-1 carbapenemases producerende Enterobacteriaceae gedurende
buitenlandse reizen en de hoeveelheid verspreide NDM-1 carbapenemases
producerende monsters na 6 maanden. Wanneer we op de hoogte zijn van het risico
op verspreiding gedurende het reizen, kunnen we beslissen om patiënten te
screenen op ESBL en NDM dragerschap wanneer ze opgenomen worden in het
ziekenhuis nadat ze gereisd hebben.

Ons tweede doel was om na te gaan wele potentiële met reizen geassocieerde
risico's bestaan voor de verspreiding van NDM-1 carbapenemases, zoals
betsemming, gastro-enteritis en antibiotica gebruik tijdens reizen.

Het onderzoek is een prospectieve cohortstudie, deze vindt plaats op de
afdeling Infectieziekten van het Leids Universitair Medisch Centrum tussen
maart en juni 2011.

Niet van toepassing