Een 9 maanden follow up studie van de Tryton bifurcatie stent met behulp van optical coherence tomography en 3D quantitative coronary angiography.

De behandeling van bifurcatie lesies is één van de onopgeloste uitdagingen voor
de interventiecardioloog. In 15 tot 20% van PCI's gaat het om een
bifurcatielaesie. Patienten met een behandelde bifurcatie laesie hebben een
slechtere prognose dan niet-bifurcatielaesies. Daarom is er behoefte aan de
ontwikkeling van nieuwe 'dedicated' bifurcatie stents. Er zijn er al enkele op
de markt, zoals de Tryton Side Branch Stent. Het idee achter deze stent is dat
het door middel van zijn ontwerp zorgt voor een optimale ondersteuning van de
carina, met goed aanliggende struts en een beperkt aantal struts ter hoogte van
die splitsing.

Dese studie heeft drie doelen:
1. Onderzoeken hoe goed de stent aanligt en hoe deze aanligging voorspelt voor
strut non-coverage.
2. De mate van 'spreiding' van slecht aanliggende stents.
3. Onderzoeken wat de correlatie is tussen maximale neo-intimale hyperplasie
dikte (verkregen met OCT) en minimal lumen area (verkregen met 3D QCA).

Dit is een prospectieve observationele studie die stent appositie, noeintimale
strut bedekking en in-stentrestenose in the new Tryton Side Branch Stent
evalueert na 9 maanden follow up met behulp van Optical Coherence Tomography.
Alle patienten met een bifurcatie laesie die behandeld zijn met een tryton Side
Branch Stent in ons centrum zijn geschikt. Deze patienten zullen worden
uitgenodigd voor een 9 maanden follow up angiografie, in het kader van
reguliere patientenzorg ivm controle na behandeling van een hoge risico laesie.
Patienten zal voorafgaand aan deze angio informed consent gevraagd worden.
Indien patienten willen deelnemen aan het onderzoek zal aansluitend aan de
angiografie OCT opnames worden gemaakt van zowel de hoofdtak als de zijtak.
Tijdens de angiografie zullen beelden opgeslagen worden om een 3D QCA te kunnen
reconstrueren.

De follow up coronaire angiografie is verlengd met 5 minuten, waarvan 1 met
doorlichting, ivm de OCT. Bovendien worden 2 guidewires geintroduceerd: 1 in de
hoofdtak en 1 in de zijtak. Er is altijd bij het opvoeren van een guidewire een
(kleine) kans op dissectie. In het kader van de OCT zal er extra contrast
gebruikt worden (2 maal 16 ml), wat de kans op contrastnefropathie iets doet
toenemen.