Primair:• Het effect van AN-PEP op gluten epitoop-lediging vanuit de maag naar de twaalfvingerige darmSecundair:• Het effect van AN-PEP op gluten epitoop afbraak in de maag• Het effect van de calorische inhoud van een maaltijd op de werkzaamheid van…
ID
Bron
Verkorte titel
Aandoening
- Maagdarmstelselontstekingsaandoeningen
- Voedselintolerantiesyndromen
Synoniemen aandoening
Betreft onderzoek met
Ondersteuning
Onderzoeksproduct en/of interventie
Uitkomstmaten
Primaire uitkomstmaten
Effect van AN-PEP met een lage of hoge calorische maaltijd op de blootstelling
van het duodenum aan gluten epitopen
Secundaire uitkomstmaten
Effect AN-PEP met een lage of hoge calorische maaltijd op maag gluten epitoop
concentraties na verloop van tijd
intragastrische en intraduodenale pH
maagledigingssnelheid
gluten epitoop concentraties en absolute hoeveelheden daarvan over de tijd
Verschil in bovenvermelde variabelen tussen een lage en hoge calorische
maaltijd met AN-PEP
Achtergrond van het onderzoek
Coeliakie is een auto-immuunziekte van de dunne darm die optreedt bij vatbare
mensen. Coeliakie wordt veroorzaakt door een immuunreactie op eiwit dat
voorkomt in tarwe, gerst en rogge gluten. Het immuunsysteem reageert met de
dunne darm weefsel, hetgeen een ontstekingsreactie veroorzaakt, met name in
het distale duodenum. Dat leidt tot een beschadiging van het slijmvlies van de
dunne darm en malabsorptie van voedingsstoffen. De enige beschikbare
behandeling is een levenslang glutenvrij dieet.
De gluten epitopen die verantwoordelijk zijn voor de immuunreactie, zijn rijk
aan proline. De DSM-enzym AN-PEP (Apergillus Niger Prolyl endoprotease) splitst
specifiek gluten epitopen door het splitsen van achter deze proline-residuen.
In vitro werd reeds aangetoond dat AN-PEP in staat is om effectief gluten af te
breken in niet-immunogene fragmenten Deze gluten epitopen veroorzaken dus geen
ontsteking in het maagdarmsysteem, in tegenstelling tot intacte gluten. Er moet
nog worden aangetoond in welke mate en hoe snel AN-PEP gluten kan afbreken tot
epitopen in de maag, en hoeveel epitopen naar de dunne darm worden vervoerd na
een maaltijd. Een tweede vraag is of de calorische dichtheid van een maaltijd
invloed kan hebben op de effectiviteit van AN-PEP, om gluten af te breken, door
een eventueel effect op maagledigingssnelheid en daardoor op de tijd dat de
maaltijd (in aanwezigheid van AN-PEP) in de maag verblijft.
Doel van het onderzoek
Primair:
• Het effect van AN-PEP op gluten epitoop-lediging vanuit de maag naar de
twaalfvingerige darm
Secundair:
• Het effect van AN-PEP op gluten epitoop afbraak in de maag
• Het effect van de calorische inhoud van een maaltijd op de werkzaamheid van
AN-PEP op gluten epitoop afbraak in de maag
Onderzoeksopzet
Een gerandomiseerd, dubbelblind, placebo-gecontroleerde cross-over studie bij
gezonde proefpersonen.
Onderzoeksproduct en/of interventie
Alle proefpersonen kworden op 4 verschillende testdagen gemeten, met een tijdsduur van 1 week tussen 2 testdagen. Op testdagen zal een voedingssonde geplaatst worden in de maag en twaalfvingerige darm onder Rontgendoorlichting om te positie van de sonde vast te stellen. Vervolgens wordt, in een gerandomiseerde volgorde, een van de 4 volgende maaltijden in de maag ingebracht: 1. Een laag-calorische glutenmaaltijd samen met AN-PEP 2. Een hoog-calorische glutenmaaltijd samen met AN-PEP 3. Een laag-calorisch glutenmaaltijd samen met een placebo 4. Een hoog-calorische glutenmaaltijd samen met een placebo Maaltijden (300 ml) bevatten vet, koolhydraten en 5,2 g glutenpoeder (4 g eiwit-gluten). Paracetamol wordt toegevoegd aan de maaltijd om de snelheid van maaglediging te meten. De inerte verdunningsmarker polyethyleen glycol-3350 (PEG-3350) zal continue worden geinfundeerd in de dunne darm. PEG-3350 zal worden bepaald in alle monsters die uit het duodenum worden afgenomen, om te corrigeren voor de mate waarin vloeistofmonsters verdund worden met endogene secreties van het maagdarmkanaal. Tijdens de 60 minuten voorafgaand aan het inbrengen van de maaltijd en gedurende de 240 minuten daarna worden vloeistofmonsters uit de maag en de dunne darm afgenomen via de voedingssonde. Ook worden bloedmonsters verzameld.
Inschatting van belasting en risico
Geen. Er bestaat een theoretisch risico voor het ontstaan van een perforatie
tijdens het inbrengen van een voedingssonde. Er is geen literatuur beschikbaar
over de omvang van dit risico. Het risico van het plaatsen van een
voedingssonde in gezonde vrijwilligers wordt als nihil beschouwd.
Deelnemers zullen mild ongemak ervaren tijdens het inbrengen van de sonde. Het
plaatsen gebeurt onder doorlichting met Rontgenstralen. De totale
stralingsbelasting is minimaal; naar schatting zal dit 0.20 mSv bedragen. Dit
is gelijk aan de hoeveelheid radioactieve straling waar het lichaam aan wordt
blootgesteld tijdens een vliegreis van 3 uur op 4 km hoogte (www.nrg-nl.com).
Er wordt bloed afgenomen tijdens dit onderzoek. In totaal wordt 44 ml bloed per
testdag afgenomen, en 176 ml in totaal per proefpersoon, gedurende dit
onderzoek. Hier zijn geen bijwerkingen van te verwachten. Als gevolg van de
bloedafname kan een blauwe plek ontstaan. Die zal binnen enkele dagen zijn
verdwenen.
Publiek
Alexander Fleminglaan 1
2613 AX Delft
NL
Wetenschappelijk
Alexander Fleminglaan 1
2613 AX Delft
NL
Landen waar het onderzoek wordt uitgevoerd
Leeftijd
Belangrijkste voorwaarden om deel te mogen nemen (Inclusiecriteria)
gezond;
Leeftijd >=18 maar <45 jaar
vrouwen: hormonale anticonceptie
Belangrijkste redenen om niet deel te kunnen nemen (Exclusiecriteria)
Iedere medische aandoening die de uitkomsten van het onderzoek, of de gezondheidstoestand van de vrijwilliger kan beinvloeden
vrouwen: indien geen gebruik makend van hormonale anticonceptie
Opzet
Deelname
Opgevolgd door onderstaande (mogelijk meer actuele) registratie
Geen registraties gevonden.
Andere (mogelijk minder actuele) registraties in dit register
Geen registraties gevonden.
In overige registers
Register | ID |
---|---|
ClinicalTrials.gov | NCT01335503 |
CCMO | NL36447.068.11 |