T-cel reactie bij patienten met Q koorts
(TRIQ-studie)

Q-koorts is een infectieziekte die kan worden overgedragen van dieren op
mensen, een zoönose met in Nederland meer dan 4000 menselijke gevallen sinds
2007. De acute ziekte wordt in de meerderheid van gevallen gevolgd door
klinische herstel, echter bij 1-5% van de patiënten ontstaat de ernstige
chronische vorm van de ziekte en bij 10-20% zal het Q- koorts
vermoeiheidssyndroom (QFS) ontstaan.
Weinig is bekend over de pathofysiologische mechanismen die aan deze
verschillende klinische resultaten ten grondslag liggen en de huidige
diagnostische testen die de humorale immune reactie (CFT, IFA, ELISA) meten van
Coxiella burnetiibesmetting hebben aanzienlijke beperkingen in nauwkeurig het
diagnostiseren van deze klinische resultaten. Bijvoorbeeld, het diagnostiseren
van Q-koorts vermoeidheidssyndroom wordt alleen gebaseerd op
patiëntensymptomen, omdat de serologische resultaten van deze groep niet
verschillen van die niet-symptomatisch patienten in het stadium van herstel.
Voorts kan het bevestigen van een chronische Q-koorst diagnose vrij uitdagend
zijn wegens gebrek aan gevalideerde referentiewaarden voor de in de handel
verkrijgbare diagnostische tests.
Een onlangs ontwikkeld paradigma neemt aan dat de klinisch resultaat na
Coxiella burnetii besmetting afhanklijk is van
gastheer-immuniteit/ziekteverwekker interactie. In dit pathofysiologische
model, wordt sterk de nadruk gelegd aan het voortbestaan van Coxiella antigenen
in de gastheer (als levensvatbaar Coxiella bacteriën in het geval van
chronische ziekte, of als kleine hoevelheid overblijvende coxiella antigenen in
QFS), en dysfunctionele gastheer cellulaire immuniteit. T-cell bemiddelde
cellulaire immuniteit heeft een centrale rol bij het behandelen van primaire
Coxiella burnetiibesmetting en verdere ontruiming of beheersing van de bacterie
in de gastheer.
Derhalve kunnen T-cell reacties bij Q-koortspatiënten inzicht geven in de
pathogenese van de verschillende klinische resultaten bij Coxiella burnetii
besmetting . Tevens kan de test de behandelaar/ arts helpen in het nauwkeuring
diagnostiseren van het resultaat van een Q- koortsbesmetting en zou het nuttig
kunnen zijn in het bepalen van therapeutische acties.

Het bepalen van de T cel reacties van Coxiella burnetii antigenen middels de
ELISPOT interferongamma, bij patienten met Q-koorts met verschillende klinische
resultaten na acute Q koorts.

Beschrijvende studie, evaluatie van een nieuwe diagnostische methode.

Zowel de vrijwilligers als de de Q-koortspatiënten ondergaan een volledige
anamnese en een lichamelijk onderzoek. Zij worden gevraagd om een vragenlijst
in te vullen en één enkele bloedmonster af te staan. Geen specifieke risico's
worden geassociërd met welk aspect van de studie.