Dagelijkse energie-inname in relatie tot het eiwitgehalte in het menu

Volgens de protein leverage hypothese is energie-inname een afgeleide van
eiwitinname. Dit wil zeggen dat in situaties waarin een niet-uitgebalanceerd
menu geconsumeerd wordt, in vergelijking met de benodigde dagelijkse inname, de
nadruk moet liggen op regulatie van de eiwitinname. Individuen zullen
koolhydraten en vet overconsumeren als een menu met een lage ratio eiwit ten
opzichte van koolhydraat en vet aangeboden wordt. Dit omdat voeding zal worden
ingenomen totdat de dagelijks benodigde hoeveelheid eiwitten bereikt is, en
niet de benodigde hoeveelheid totale energie, omdat er dan een tekort in
eiwitinname ontstaat. In tegenstelling hiermee zullen individuen energie
onderconsumeren als een menu een hogere ratio eiwit ten opzichte van
koolhydraat en vet bevat. De protein leverage hypothese vereist bewijs voor
waarom eiwitinname belangrijker is dan koolhydraten en vet in relatie tot
voedselinname regulatie.

Ad libitum dagelijkse energie-inname, energiebalans en honger- en
verzadigingsprofiel onderzoeken in relatie tot eiwit/koolhydraat en vet ratio
over 12 achtereenvolgende dagen, en in relatie tot leeftijd, geslacht, BMI en
FTO polymorfismen.

Het onderzoek zal uitgevoerd worden in een cross-over design met drie random
opeenvolgende condities.

Proefpersonen zullen ontbijt, lunch en diner ad libitum consumeren in het laboratorium, voor 12 achtereenvolgende dagen per conditie (drie condities; eiwitinname 5, 15 en 30 energieprocent). Tussendoortjes zullen aageboden worden in dozen om thuis te consumeren. Dagelijkse energie-inname zal gemeten worden, en honger- en verzadigingsprofiel voor en na iedere maaltijd. Lichaamsgewicht zal gemeten worden om energiebalans te bepalen, en de hoeveelheid stikstof in 24-uurs urine om eiwitinname te bevestigen. FTO polymorfismen zullen bepaald worden om de interactie tussen het aan de genetische achtergrond van obesitas gerelateerde gen FTO en veranderingen in energie-inname te onderzoeken.

Het onderzoek veroorzaakt geen aanzienlijke risico*s voor de proefpersonen.
Antropometrische metingen, uitgevoerd tijdens de screening, zullen niet
invasief zijn voor de proefpersonen. Bloedafname zal geminimaliseerd zijn tot
een bloedmonster per persoon. Hier zijn geen nadelige gevolgen voor de
proefpersoon aan verbonden, behalve een klein risico op een blauwe plek. Urine
verzameling zal gedaan worden met behulp van urineflessen met toegevoegd HCl,
wat een risico voor de proefpersonen kan vormen. Echter, de proefpersonen
zullen zorgvuldig geïnstrueerd worden hoe om te gaan met de flessen om dit
risico te verkleinen. Tenslotte zullen er geen risico*s voor de proefpersonen
zitten aan het consumeren van de aangeboden maaltijden, aangezien personen met
een bepaalde voedselallergie uitgesloten worden van deelname en alle maaltijden
samengesteld zijn uit reguliere voedingsmiddelen, verkrijgbaar in normale
Nederlandse supermarkten. Het onderzoek zal geen directe voordelen voor de
proefpersonen opleveren, maar zal mogelijk nieuwe inzichten bieden in de
behandeling van obesitas.