Een gerandomiseerd, dubbel-blind, cross-over onderzoek van twee spraakcoderingsstrategieën in cochleaire implantaten

Plaatsing van een cochleair implantaat is de eerst aangewezen therapie bij zeer
ernstige slechthorendheid en doofheid. Een cochleair implantaat (CI) levert een
hoorsensatie d.m.v. rechtstreekse elektrische stimulatie van de gehoorzenuw. De
omzetting van geluid opgevangen door de microfoon van het implantaat naar de
elektrische stimulus voor de gehoorzenuw wordt aangeduid als
spraakcoderingsstrategie. De technologie van de huidige implantaten levert een
indrukwekkende verbetering van de gehoorfunctie. Er bestaan echter nog
belangrijke beperkingen; één daarvan is de grote moeite die de CI-gebruiker
heeft bij het verstaan van spraak in geroezemoes. Bovendien zijn de huidige
implantaten niet in staat om intonatie in spraak en melodie in muziek weer te
geven. De KNO-kliniek van het UMCG heeft een nieuwe spraakcoderingsstrategie
ontwikkeld: de "Phase-lock speech-codering" (PLS-codering). Deze strategie
onderscheidt zich van bestaande strategieën door de expliciete codering van de
akoestische fijnstructuur. Een voorafgaande pilot-studie (METC 2008/167) heeft
aanwijzigingen gegeven dat de PLS een verbetering kan opleveren van
spraakverstaan in rumoerige situaties t.o.v. een bestaande moderne strategie.
Tevens zou PLS de waarneming van toonhoogte en melodie kunnen verbeteren.

Hypothese: PLS verbetert het spraakverstaan in geroezemoes t.o.v. de HiRes, één
van de meest recente spraakcoderingsstrategieën.
Het primaire doel is om deze hypothese te testen.
Het secundaire doel is te bewijzen dat PLS de toonhoogtewaarneming verbetert.

Een gerandomiseerd. dubbelblind, cross-over onderzoek van twee
spraakcoderingsstrategieën.

Interventie: Een cochleair implantaat werkt in combinatie met een soort hoortoestel dat aangeduid wordt als de spraakprocessor. De proefpersonen gebruiken gedurende twee perioden van drie weken een spraakprocessor die op de kleding bevestigd wordt. Deze speciale processor vervangt de gebruikelijke achter-het-oor-processor. Tijdens de ene onderzoeksperiode wordt de PLS-strategie gebruikt, tijdens de andere de HiRes-strategie. Voordat het onderzoek begint wordt het gehoor getest d.m.v. de SSQ-vragenlijst. Aan het eind van elke onderzoeksperiode wordt het gehoor opnieuw getest d.m.v. audiometrisch onderzoek en een vragenlijst. De beide onderzoeksperioden worden gescheiden door een periode van 1 à 2 maanden waarin de proefpersonen hun eigen achter-het-oor processor gebruiken.

Belasting: Gedurende elk van de twee onderzoeksperioden draagt de proefpersoon
een speciale processor. Deze speciale processor wordt op de kleding gedragen,
b.v. aan de riem, en is verbonden met het cochleair implantaat via een draad en
de zendspoel.
De speciale processor is minder praktisch in het gebruik dan de gebruikelijke
achter-het-oor-processor..
Gedurende elke onderzoeksperiode hebben drie bezoeken plaats aan de KNO-kliniek
van het UMCG:
Dag 1: inregelen van de de HiRes of de PLS-strategie plus afname vragenlijst:
circa 1,5 uur.
Dag 8: bijregelen voor fijnafstemming van de HiRes of de PLS-strategie.
Dag 21: audiometrische testen, invullen vragenlijst, duur circa 2,5 uur.
Risico: Er zijn geen risico's bekend van deelname.
Voordeel: Er is geen direct voordeel aan deelname. De studie is bedoeld om een
techniek te testen waar toekomstige CI-dragen voordeel van zouden kunnen hebben.