Optimaliseren van de effecten van inspanning bij diabetes

Endotheeldysfunction draagt bij aan het ontstaan van vasculaire complicaties in
type 2 Diabetes Mellitus (T2DM). Lichamelijke inspanning verbetert
endotheelfunctie, en hierbij speelt de schuurspanning langs de vaatwand een
belangrijke rol. T2DM patiënten laten een verminderde schuurspanning als gevolg
van inspanning zien. Dit voorkomt een optimaal effect van de inspanning, die
weer kan worden hersteld door de inpannings-geinduceerde schuurspanning langs
de vaatwand te verhogen.

Schuurspanning langs de vaatwand leidt tot de afgifte van stikstofoxide (NO),
en sterke vasodilatator met anti-atherogene effecten. Hyperglycaemie verminderd
de signaaltransductie na verhoogde schuurspanning, wat leidt tot een
verminderde NO afgifte, waardoor een optimaal effect van de inspanning wordt
verhinderd in patiënten met T2DM.

Het identificeren van factoren die interfereren met de gunstige
gezondheidseffecten van inspanning op de vaatfunctie bij T2DM.

Cross-sectioneel observationeel

5 minuten occlusive door middle van een bloeddrukband zal worden toegepast om
endotheelfunctie te bepalen. Dit is een non-invasieve procedure en is niet
geassocieerd met gezondheidsrisico*s voor de deelnemers. Ook zullen bij elke
deelnemer drie veneuze bloedsamples worden afgenomen. Deelnemers ondergaan een
handknijpprotocol, wat vermoeiend kan zijn, maar niet geassocieerd met
gezondheidsrisico*s voor de deelnemer. Lokale opwarming van de onderarm (42*C)
zal worden toegepast, en verder zullen deelnemers 75 gram glucose innemen, wat
de hoeveelheid is die ook wordt gebruikt bij de veel toegepast orale glucose
tolerantie test (OGTT), en daarom niet gevaarlijk wordt geacht voor deelnemers.