Onderzoek naar groeihormoondeficiëntie bij patiënten die behandeld zijn voor het syndroom van Cushing ten gevolge van een bijnieradenoom

Verschillende studies hebben laten zien dat de groeihormoon(GH)respons
afgenomen of afwezig is tijdens de actieve fase van het syndroom van Cushing.
Hoewel de exacte pathofysiologie niet bekend is lijkt het een direct effect te
zijn van langdurige blootstelling aan suprafysiologische cortisolwaardes. Na
genezing van het syndroom van Cushing wordt er regelmatig een herstel van de
GHrespons gezien, maar er blijft ook vaak een deficiëntie bestaan. Omdat de
meeste patiënten een hypofysaire vorm van het syndroom van Cushing hebben wordt
er aangenomen dat dit komt door beschadiging van de hypofyse tijdens de
behandeling. Echter, een kleine study (Tzanela et al 2003) liet zien dat
enkele patiënten die genezen waren van bijnier Cushing nog GHdeficiënt waren na
genezing. Wij namen recent waar dat de IGF-1 waardes van patiënten die
langdurig in remissie zijn van bijnier Cushing opvallend laag zijn. Onze
hypothese is daarom dat blijvende GHdeficiëntie na genezing van het syndroom
van Cushing een direct gevolg van langdurige blootstelling aan
suprafysiologische cortisolwaardes kan zijn.

Om de GHstatus van patiënten die langdurig in remissie zijn van bijnier Cushing
in kaart te brengen .

Obsrevationele pilot studie waarin 16 patiënten die langdurig in remissie zijn
van bijnier Cushing zullen worden geincludeerd. Zij zullen een insuline
tolerantie test (ITT) ondergaan, of een arginine/GHRH test indien er
contraindicaties zijn voor de ITT.

Op de plaats van het infuus kan een hematoom ontstaan.Tijdens de ITT krijgen
patiënten een hypoglykemie waardoor ze kunnen gaan zweten, hartkloppingen
krijgen en minder helder kunnen nadenken. Indien de hypoglykemie te ernstig
wordt kunnen ze het bewustzijn verliezen, een epileptische aanval krijgen en in
coma raken. Patiënten zullen dus goed worden bewaakt om dit te voorkomen. Zo
nodig wordt er intraveneus glucose toegediend. In hele zeldzame gevallen kan
tijdens de arginine/GHRH test een anafylactische reactie optreden. Alle
benodigdheden om dit te behandelen zullen bij de patiënt aanwezig zijn.
Zowel de insuline tolerantie test als de arginine/GHRH test zijn standaard
testen die in de dagelijkse klinische practijk worden toegepast om
groeihormoondeficiëntie te diagnostiseren. Als de voorzorgsmaatregelen adequaat
worden genomen treden er zeer zelden complicaties op. Als
groeihormoondeficientie inderdaad voorkomt bij patiënten die genezen zijn van
bijnier Cushing kan dit mogelijk veel klachten van patiënten verklaren.
Bovendien is er dan al een behandeling aanwezeig.