Wordt beweging of spier gecodeerd in de motor cortex? Implicaties voor revalidatie

Motor imagery (MI) is een cognitve proces waarbij een individu een beweging
inbeeldt zonder deze beweging daadwerkelijk uit te voeren (Decety, 1996). Het
is bekend dat MI leidt tot activatie van dezelfde hersengebieden als het
daadwerkelijk uitvoeren van een beweging en wordt daarom gezien als een goed
middel om moeilijke bewegingen aan te leren (Decety, 1996). Experimenten hebben
aangetoond dat MI ook nuttig is voor het verbeteren van de beweging in
patienten na een hersenbloeding (Braun et al, 2006; Sharma et al., 2006;
Simmons et al., 2008). Dus MI lijkt een efficient middel om te includeren in
revalidatie programma' s, verder is MI gemakkelijk uit te voeren en de training
kan ook thuis plaatsvinden. Echter, er is nauwelijks aandacht geschonken aan de
houding van de patient tijdens MI. Van experiment met uitgevoerde bewegingen is
bekend dat de motor cortex sterker codeert voor bewegingsrichting dan voor de
active spieren. Als dit tijdens een imaginaire beweging ook geldt dan houdt dit
in dat de patient een houding moet aannemen die de (imaginaire) beweging
mogelijk maakt.

Voor de controle van handspieren is de corticospinale baan is een belangrijke
descenderende baan (Lemon, 2008). Ongeveer 50 jaar geleden werden directe
verbindingen tussen de primaire cortex en motor neuronen ontdekt maar het is
nog steeds een vraag waarvoor de motor cortex codeert. Zijn dat de actieve
spieren of de bewegingsrichting?
Als de motor cortex codeert voor bewegingsrichting dan heeft dit gevolgen voor
de ontwikkeling van efficiente revalidatieprogramma's. In deze studie willen we
deze vraag beantwoorden door verschillen in corticospinale exciteerbaarheid te
bestuderen tijdens imagninaire contracties.

De corticospinale exciteerbaarheid kan onderzocht worden met transcraniële
magnetische stimulatie (TMS) van de motor cortex. Als de spier de primaire
parameter is die gecodeerd wordt dan verwachten we dat verschillen in
handpositie niet leidt tot modulatie van de exciteerbaarheid van de
corticospinale baan. Echter, als bewegingsrichting een belangrijke parameter is
dan verwachten we verschillen te zien als de hand positie wordt gevarieerd.
Het is eveneens bekend dat niet alleen de exciteerbaarheid van de
contralaterale motor cortex wordt gemoduleerd tijdens bewegingen maar dat ook
de ipsilaterale motocortex wordt gemoduleerd. Dit houdt in dat als de positie
van de "non-target" hand gevarieerd wordt zou ook de exciteerbaarheid van de
corticospinale baan gemoduleerd kunnen worden. Daarom willen wezowel de positie
van de "target" als van de "non-target" hand veranderen.

The objective of this project is to investigate whether the posture of the
patient is important for the efficacy of motor imagery. We assume that a
stronger corticospinal activity would result in a better motor imagery.
Question: Is the excitability of the corticospinal tract modulated during motor
imagery by the position of the target and the non-target hand?

Deze studie is een interventie studie waarbij het effect van handpositie op de
exciteerbaarheid van de corticospinale baan tijdens MI wordt onderzocht.

Proefpersonen wordt gevraagd om thuis 2 vragenlijsten in te vullen voorafgaand
aan het experiment.

de positie van de hand van de proefpersoon wordt gevarieerd tijdens het experiment.

er zijn geen riscio's bekend van single pulse trancraniele magnetische
stimulatie of van elektrische zenuwstimulatie